Asplenium komarovii / Asplenium scolopendrium subsp. japonicum
języcznik zwyczajny podgatunek (subspecies) japoński
Ten gatunek języcznika, czy tez podgatunek- w zależności od klasyfikacji- wbrew nazwie nie występuje tylko na Wyspach Japońskich, ale także w Korei, na północnych terenach Rosji oraz Ameryki Północnej. Problemy z jego wcześniejsza klasyfikacją wynikały z faktu, że wygląda w zasadzie tak, jak występujący w naszym kraju
języcznik zwyczajny (Asplenium scolopendrium) i dopiero badania genetyczne wykazały, że w przeciwieństwie do niego,
Asplenium komarovii jest paprocią tetrapoidalną czyli o większej liczbie chromosomów. W świecie roślinnym większa liczba chromosomów często przekłada się w na lepszą substancję liści, ale także na powolniejszy wzrost i namnażanie.
Asplenium komarovii tworzy kępy złożone ze skórzastych, niepodzielonych liści o długości 40-50cm i szerokości 3,5 do 6cm. W zależności od zajmowanego stanowiska są żywozielone, limonkowe lub żółtawe. Im więcej promieni słonecznych ma dostęp do rośliny, tym jaśniejszy jest ich kolor. Brzeg frondów może być lekko pofalowany i odsłaniać kupki zarodni o kształcie brązowych linii od nerwu głównego (osadki) po brzeg liścia.
Warunki uprawy:
W ogrodzie warto zapewnić temu języcznikowi miejsce w półcieniu z dobrą, zasobną w próchnicę glebą, lekko wilgotne. W zależności od spodziewanych efektów możemy mu zapewnić bardziej słoneczne stanowisko (jasny kolor liści) lub w większym cieniu (paproć jest większa, ma szersze i ciemniejsze liście). Gatunek ten nie lubi zastoin wodnych, szczególnie w okresie zimowym, dlatego dobrze byłoby posadzić go na lekkim wzniesieniu. Jego mrozoodporność jest bardzo dobra, ale wiosenne przymrozki mogą uszkadzać rozwijające się młode pastorały.
Według 'Flora of China' języcznik ten ma kilka nazw, które bywają używane zamiennie:
Phyllitis japonica (1932) oraz dwie, które zawarte są w tytule wątku. Nazwa gatunkowa honoruje Władimira Leontjewicza Komarowa (1869-1945), rosyjskiego podróżnika i botanika, zajmującego się m.in. systematyką roślin. W trakcie swojej pracy opisał/ sklasyfikował on ponad 150 nowych gatunków i opublikował wiele prac, w tym dotyczących flory Kamczatki. Zwieńczeniem jego dorobku było dzieło zbiorowe 'Fłora of the USSR', którego był pomysłodawcą i (aż do śmierci) redaktorem. W 1962 roku zaproponowano, aby tetraploidalny języcznik nosił w nazwie gatunkowej jego nazwisko, choć on sam określał go jako
Phyllitis japonica.
Portret W. Komarowa- wolne zasoby Wiki, zrzuty 'Flora of the USSR' z zasobów biodiversitylibrary
.