Polypodium 'Sarah Lyman' synonim 'Lymanii'


Do końca nie jest jasne czy to odmiana Polypodium californicum czy calirhiza.. Cały czas toczy sie dyskusja na ten temat. Raz liczenie chromosonów wykazało, że jest diploidalna...czyli californicum. Natomiast inny testowany klon okazał sie tetraploidalny co wskazywało na calirhizę...
Została znaleziona przez Sarah Lyman w 1897 roku, około 100 km. na północ od San Francisco w stanie dzikim. W ogrodzie jej rodziny przetrwała co najmniej do roku 1976, kiedy to stała sie szerzej dostępna. Nazwę zasugerował syn pani Lyhman długo po jej śmierci około 1980 r.
To odmiana pierzasta zaliczana do 'Plumosum Group'. W dobrych warunkach liście potrafią dorastać do 60 cm. Są mocno postrzępione, pierzaste i grubsze od podobnych form paprotki walijskiej Na dobrze rozwinietych liściach można czasem znaleźć zarodniki.
Niestety nasz klimat jest dla niej dość surowy i na dobrze wykszatałcone liście można liczyć chyba tylko po łagodnych zimach.
Moja pierwsza próba jej uprawy( kilkanaście lat temu) okazała się porażką. Obecna rośnie już 3 sezon i powoli zaczęła się rozrastać
Jest delikatniejsza od europejskich paprotek i powinno się ją zabezpieczać na zimę..

Dobrze wykształcony liść 'Sarah Lyman' w ogrodzie Bryana Smitha



Paprotka 'Sarah Lyman' w moim ogrodzie.

Jedna z najwolniej przyrastających paprotek w moim ogrodzie, to 8- letnia Polypodium californicum 'Sarah Lyman'




fot.30.11.2021r.

W tym roku 'Sarah Lyman' zachowała sie dość dziwnie, zupełnie inaczej niż zwykle. Wiosną pokazała nowe liście jako pierwsza ze wszystkich moich paprotek...po czym w lipcu zaczęły one zamierać. Te na fotce to jakby drugi, sierpniowy ich rzut



Powoli nabiera właściwych cech, ale zastanawiam się czy nie przenieść i nie 'podpędzić' jej w szklarnii?

Polypodium calirhiza 'Sarah Lyman' zmieniła miejsce na bardziej żyzne, choć wcale nie luźniejsze


fot. 24.10.2024r.
.

A przecież chciała luźniejsze

I będzie miała, jak mi płot postawią.