Dryopteris coreano montana
Ten mało znany i rzadko uprawiany
gatunek nerecznicy, na stanowiskach naturalnych spotykany jest w północno-wschodniej Azji, głównie w Japonii, Korei i Chinach.
Liście
Dryopteris coreano montana są zimozielone, bladozielonego koloru i osiągają długość od 60-80cm, przy czym Rickard podaje tę niższą wartość, czyli 60 cm, natomiast Judith Jones, optymistycznie- 80 cm. W opisie na pewnej polskiej stronie, spotkałam się z informacją, iż jej frondy są... srebrnozielone, co mija się z prawdą. Na jasnych, słonecznych stanowiskach młode liście potrafią mieć nawet nieco limonkowy kolor, ale ze srebrem na pewno nie mają niczego wspólnego. Kępy, które tworzy ta paproć, określane są w literaturze jako architektoniczne i dość szybko przyrastające. Faktycznie, w sprzyjających warunkach w ciągu 3-4 lat, z niezbyt wielkiej sadzonki,
Dryopteris coreano montana staje się sporą paprocią a duża ilość lekko przewiesząjących się na zewnątrz, gęsto skupionych frondów, potęguje to wrażenie .
W uprawie ogrodowej należy zapewnić jej stanowisko cieniste, o wilgotnej i przepuszczalnej glebie. W moim ogrodzie rośnie w mocno kwaśnej ziemi i doskonale sobie radzi. Jest paprocią polecaną do uprawy w strefach 5-6 do 9 (-25C), więc odporną na nasze zimy (ja ją mimo wszystko przykrywam kilkoma iglastymi gałęziami). Polecam, bo faktycznie należy do grupy paproci wdzięcznych w uprawie - łatwo przystosowuje się do warunków i dynamicznie rośnie.
Czasem można spotkać tą nerecznicę pod nazwami synonimicznymi:
Dryopteris crassirhizoma Nakai var.
setosa (Christ) Miyabe & Kudô,
Dryopteris filix-mas (Linnaeus) Schott var.
setosa Christ.,
Dryopteris sichotensis (niepotwierdzony wg The Plant List)
Dryopteris coreano montana na jasnym, mocno wilgotnym stanowisku (za nim, po prawej
Dryopteris celsa)
.