Polypodium vulgare 'Ramosum Hillman'
paprotka zwyczajna/ pospolita
'Ramosum Hillman'
Paprotka pospolita 'Ramosum Hillman' , na pierwszy rzut oka, nie różni się od gatunku . Ma takie same, zimozielone, nastroszone w górę frondy , tworzy podobnej ,
ok.30-40 cm wysokości i szerokości kępy.
Kiedy się jej przyjrzymy, zauważymy jednak, że
niemal każdy liść (bo jednak nie wszystkie) jest co najmniej raz rozwidlony i to nie na na końcu (czubku), a sporo poniżej. Czasem podział ten jest nawet trzykrotny ., stąd jej nazwa 'ramosum', co w języku łacińskim oznacza 'rozwidlony'.
Historia tej paprotki sięga czasów szału paprociowego epoki wiktoriańskiej w Anglii . 1860 r. odnalazł ją w Hampshire niejaki C.Hillman i właśnie jego nazwiskiem została obdarzona.Jak wiele roślin , znikła z oczu ogrodników na przestrzeni lat , ale została ponownie odnaleziona , rosnąca na murach w miejscowości Borrowdale , w hrabstwie Kumbria ( obszar w północno-zachodniej Anglii ). Charles T. Druery w swojej książce ' British ferns and their vatrieties', zamieścił ją w dodatku (Appendix) zawierającym 96 najlepszych odmian brytyjskich paproci
Paprotka 'Ramosum Hillman' produkuje zarodniki i ta drogą można ją rozmnażać, jednak Rickard poleca rozmnażanie przez sadzonki pobierane od starszych roślin. Nie wyjaśnia jednak, czy młode egzemplarze, otrzymane z siewu zarodników niedostatecznie powtarzają cechy, możemy się tylko tego domyślać.
Jak wszystkie paprotki,
woli nieco bardziej słoneczne stanowiska, z dobrze przepuszczalną, nawet dość piaszczystą glebą o obojętnym, lub lekko kwaśnym odczynie. Ze względu na pochodzenie lepiej o nią zadbać i na zimę nieco przykryć agrowłókniną , lub stroiszem iglastym.
latem (VII/VIII)
jesienia (X)