Jest to gatunek małego drzewa należący do rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae).
Pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej. Drzewo dorastające do 10-15 m. wysokości. Jest najbardziej znanym reprezentantem sekcji Macrantha, do której zalicza się wiele gatunków klonów o dekoracyjnej podłużnie paskowanej korze, nazywanych czasem klonami wężowymi.
Gatunek sadzony jest w ogrodach jako drzewo ozdobne. W 1984 roku klon pensylwański otrzymał nagrodę AGM, przyznawaną przez brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze RHS.
Kora: na pniu i starszych konarach szarobrązowa z zielonkawo-białymi paskami, młode pędy zielone, lub lekko czerwonawe. Liście: duże do 20 cm. długości, odwrotnie jajowate, 3-klapowe z płytkimi wcięciami, jasnozielone, jesienią przebarwiają się na żółto. Kwiaty: żółtawo-zielonkawe, zebrane w zwisające grona, pojawiają się w maju i na początku czerwca. Owoce: oskrzydlone orzeszki. Przyrost roczny: 20 cm. Stanowisko: półcieniste, osłonięte od zimowych wiatrów. Gleba: żyzna, umiarkowanie wilgotna, przepuszczalna.