Portulaka wielkokwiatowa
Portulaca grandiflora


Jednoroczna roślina z rodziny portulakowatych pochodząca z Brazylii i Argentyny.

Pokrój płożący.
Wysokość 5 - 10cm.
Łodygi mięsista, bordowo podbiegnięta.
Liście pałeczkowate, mięsiste, z pęczkami włosków u nasady.
Kwiaty w zależności od odmiany półpełne lub pełne o jedwabistych płatkach korony w kolorach białym, żółtym, pomarańczowym, czerwonym, purpurowym. Kwitnie od czerwca do przymrozków.
Stanowisko słoneczne, gleba żyzna, przepuszczalna, pulchna. Roślina dobrze znosi suszę.
Rozmnażanie z nasion nie da nam roślin podobnych do matecznych. Nasiona pełnych odmian wydadzą kwiaty pojedyncze.
Z sadzonek pędowych roślin wykopanych z ogrodu na przełomie sierpnia i września, przechowanych w domu do połowy marca.
Z kupowanych, specjalnie wyselekcjonowanych nasion. Wysiewamy bezpośrednio do gruntu na początku maja, nie przykrywamy ziemią.

Portulaka może być uprawiana w wysokich lub wiszących pojemnikach.

Nie próbowałam uprawiać w donicach ale gruncie jest fajnym wypełniaczem na słonecznych rabatach

Portulakę wielkokwiatową posadziłam w tamtym sezonie w donicy przytwierdzonej do starego pniaka, kwitła obficie cały sezon na mocno słonecznym miejscu
a w tym roku niespodzianka pod pniaczkiem zakwitły siewki

Czyli jednak i u nas daje radę w dobrych warunkach

To ja może przedstawię te dobre warunki
- gleba ciężka, gliniasta, uzdatniana domieszką kompostu /nie poszło tam za dużo/
-słonko prawie od wschodu do zachodu
- raczej sucho

Jesienią widziałam ładnie przyrastające siewki, ale nie przypuszczałam, że przetrwają zimę
A żeby było całkiem ciekawie, to ja miałam posadzoną portulake tylko o kwiatach białych, a tu jedna siewka kwitnie na czerwony-pomarańcz

Siane jako okrycie ziemi w większych donicach...

Mam i inną odmianę portulaki...

Dawniej, gdy nie byłam tak skupiona na ogrodzie, co rok kupowałam do wiszacych skrzynek właśnie portulakę. Miała to do siebie, że była jedną z roślin najmniej zajmujących, najmniej wymagającym z tych, które kiedykolwiek sadziłam. Nie wymagała codziennego dmuchania i chuchania, nawet, jesli zapomniałam podlać, nie więdła nagle i nie przenosiła się za Wielką Bramę.