Marysiu
Ja też już nie mogłam tylko patrzeć. Czekam na mamę z dwójką dzieci. Pokój już przygotowany. W czwartek zadzwoniła pani z Urzędu Gminy i może przyjedzie do nas mama, która jest właśnie w budynku starego szpitala, naprzeciwko mojej pracy.
Jak miasto zorganizowało noclegownie w budynkach poszpitalnych, byłyśmy tam z koleżankami, żeby ogarnąć potrzeby. Wszystkie trzy wyszłyśmy stamtąd załamane. Kobiety uciekły ze swoich domów, żeby zapewnić bezpieczeństwo swoim dzieciom. Tutaj są same, bez znajomości języka, na łasce obcych ludzi. Bez bielizny, bez pieluch, bez ubrań... Stłoczone po kilkanaście osób obok siebie, nawet szaf nie ma, żeby schować swoje niewielkie rzeczy. Wciąż pilnujące swojego małego dobytku. W nocy wystarczy, że jedno dziecko zacznie płakać, budzą się wszyscy. W ciągu dnia chodzą jak zombi, umęczone, ze strachem w sercu, czy dziś porozmawia z mężem, czy ten ostatni telefon, nie był tym ostatnim...
Jak czytam, że oni mają więcej praw niż Polacy, to mam ochotę wyć z bezsilności.

Efciu, faktycznie, pierwszy wpis w tym roku .

Ja niestety nie mam wolnego pokoju. Rozważaliśmy z mężem oddanie swojej sypialni i przeniesienie się do salonu, ale los rozstrzygnął za nas ten dylemat, bo tydzień temu mieliśmy awarię hydrauliki i już nie mamy salonu - dzisiaj została zerwana podłoga i rozpoczął się generalny remont .

U nas dopiero teraz zaczynają umieszczać ludzi w lokalach gminnych. Pierwszy tysiąc uchodźców w naszej gminie rozszedł się po prywatnych domach.

Miłko, przepraszam, opuściłam Twojego posta Też lubię się zmęczyć w ogrodzie, choć już bardziej o sobie daje znać mój kręgosłup... a tego nie lubię. Nadchodząca wiosna cieszy
Dziś chyba zboczyła ze swojej ścieżki...



Edytko, nic na siłę. Ty masz pracę bardzo emocjonalną, więc raczej powinnaś móc mieć swoją przestrzeń w domu
Ja aż tak altruistyczna nie jestem i muszę mieć trochę przestrzeni tylko dla siebie. Mamy dwa wolne pokoje, więc jeden oddajemy.
Remontu nie zazdroszczę, choć widziałam w Twoim wątku postęp prac i ma się już ku końcowi.

Dziś pogoda śnieżna, bez mrozu. Rośliny uginają się pod ciężką pierzyną, a ja nie jestem pewna, czy ją otrzepywać. Nie bardzo wierzyłam w ten śnieg (w taką ilość), a teraz jeszcze zapowiadają dość mocne mrozy...

To wygląda na Prima Aprilis . Nie zazdroszczę. U mnie bardzo zimno i wieje, ale śniegu nie ma. Deszczu zresztą też
Jesteś kochana, że przyjęłaś rodzinę do siebie, tak właśnie po prostu, po ludzku. Każdy pomaga jak może. Ja pomimo wpłat, zakupów i innych działań nadal mam wrażenie, że powinnam robić więcej i więcej. Jeszcze coś wymyślę...

takasobie napisał: Miłko, każda pomoc jest BARDZO wartościowa. Nie ważne w jakiej formie, ważna jest inicjatywa. I nie miej poczucia, że robisz za mało

Tkwi we mnie tylko lekki niepokój, bo zapisałam się na majowy zjazd, a głupio tak na trzy dni, zostawiać swoich gości... Jak się wpisywałam, była zupełnie inna sytuacja...

Jeszcze jedno dzisiejsze zdjęcie

Śnieg powoli topnieje, deszcz padał cała noc i prawie cały dzisiejszy dzień. Wiona dopiero się zaczęła, a ja już mam dwie wanny pełne wody i zapełniony cały mauzer.





Teraz czekam na bezdeszczową pogodę, bo spod domu do lasu, można sobie spłynąć...
Przed domem podnoszą się pierwiosnki i żonkile Tete-a-Tete



Kiścień 'Curly Red' trochę się po tych śniegach rozłożył



Z przeglądu moich kloników palmowych jestem zadowolona, bo wszystkie wykazują objawy przeżycia. Najbardziej zaawansowane pąki liściowe ma 'Katsura' i ;Koto-no-ito'




I ubiegłoroczny głóg dwuszyjkowy 'Paul's Scarlet', który w lecie zrzucił wszystkie listki, też żyje

Efciu, póki życia, póty nadziei, a wiosna to taka pora roku, że nadzieja obudzi się nawet z najgłębszego snu.
Rododendrony wspaniałe, krzewy szykują się do rozwinięcia liści, niby banały, ale dobrze że umiemy się tym cieszyć.

Efciu, podziwiam Twój wkład w to co się dzieje.
Staram się pomagać inaczej.
U mnie niestety w klonach strata jest, a może tylko częściowa?
Łudzę się, że jak obetnę zaczerniałą gałąź wszystko będzie dobrze.
I to stało stało się w moim najstarszym klonie siewce nn. Tak mi go szkoda.
Czekam teraz na sprzyjającą pogodę, żeby przestało na kilka dni padać i żeby były dodatnie temperatury nocą, żeby uciąć tę gałąź, a tak naprawdę pół drzewka muszę wyciąć

Piękny kiścień, też miałam i wykończyła go chyba susza Klony cudne, trzymam kciuki z dobry sezon, bo ja moje straciłam. Choć zwykłe, biedronkowe, to żal straszny.

Efciu, minęły już ponad 2 tygodnie od Twojego wpisu. Wyobrażam sobie, że wiosenki musi już być więcej .
U mnie też mokro. Dzisiaj nawet wzięłam dzień wolny, żeby w końcu nadgonić prace ogrodowe, bo nawet mam róże nieprzycięte .
Ale od rana padało, więc póki co, jeszcze nie wyszłam do ogrodu. Jednak przestało i jak tylko skończę przygotowywać obiad - ruszam w teren .
Miłego dnia .

No, tak, trochę czasu minęło zanim doszłam do własnego ogródka... Ale staram się dodawać informacje w wątkach merytorycznych.

Zuziu, coraz więcej roślin się budzi, młode listeczki cieszą niesamowicie

Małgosiu, póki co, już po gościach... odjechali. Powiem, że rozumiem trochę ich działanie. Tęsknią okrutnie, boją się o bliskich. Najgorszy czas przeczekali w Polsce, teraz wrócili do siebie... czy wrócą? Nie wiem, ale są świadomi, że w każdej chwili mogą.
Nie jestem zwolenniczką takich wczesnych powrotów, bo jeszcze nie wiadomo co będzie dalej, ale na te decyzje nie mam większego wpływu.
Co do klonika... szkoda, że się uszkodził. Mam nadzieję, że to nie jest jakaś choroba klonów. Jak masz zdjęcie, zrób i wstaw do wątku o klonikach, może ktoś coś zaradzi. Trzymam kciuki za drzewko

Miłko, u mnie ten kiścień rośnie w dość suchym miejscu. Powiedziałabym nawet, że w bardzo suchym, ale z drugiej strony, najdłuższa susza jaka u mnie była to trzy tygodnie bez deszczu, a glina długo trzyma wilgoć, więc pewnie dlatego ma się dobrze.
Kloniki wszystkie żyją, nawet jeden nadprogramowy, który dziś przesadziłam do doniczki - siewka, która została odsłonięta po ścięciu wielkiej rozplenicy

Edytko, tak jak pisałam, wciąż nie mogę tu trafić
Wiosenki coraz więcej, ale patrząc na wasze zdjęcia, jakby jej wcale u mnie nie było. Nie mam dużo roślin kwitnących o tej porze. Prym wiodą pierwiosnki, które u mnie sieją się jak opętane, a ja ich nie likwiduję. Hiacynty dopiero zaczynają pokazywać kolory, tulipanów nie mam, bo znów coś je zeżarło zimą.

Dziś siąpi deszcz prawie cały czas. Posadziłam pierwiosnki bulleyana, które przyszły w piątek z sadzawki. Ładne, dobrze rozkrzewione sadzonki.
Po wycięciu rozplenicy, odsłoniła się siewka klonika, która już jest całkiem spora jak na sieweczkę. Wykopałam ją i wadziłam do doniczki, bo nie wiem co z niej wyrośnie. Najprawdopodobniej jest to siewka z klona palmowego sąsiadki, ma zielone liście latem i cudne jaskrawo czerwone skrzydlaki, ale czy siewka powtórzy cechy? A może to Atropurpureum?
Na razie więc stoi sobie w doniczce przed tarasem





Wczoraj mąż skosił po raz pierwszy trawnik. Dużo trawy nie było, ale pozostałości po zimie pozbierane

Siewka klonika dorodna i pięknie się prezentuje w patyczkowej osłonce i czerwonym towarzystwie . Ja siałam kloniki kilka lat temu a moje siewki to ciągle malutkie patyczki

Wiesiu, płotek na doniczkę zrobiłam z miskanta giganteusa. Mam tych tyczek dośc sporo już, a one wcale nie chcą się rozkładać, więc postanowiłam wykorzystać te najświeższe na różne płotki

Klonik rósł już jakiś czas za rosplenicą, ale zostawiałam go tam z roku na rok, wydaje mi się, że ma jakieś trzy-cztery lata...

Ewuniu, pierwszy raz widzę pierwiosnki rosnące na trawniku , wyglądają zjawiskowo.
U mnie nie miały by szansy na przeżycie .
Trawnik to rewir mojego połówka, a kosił tej wiosny już dwa razy..................................
Bardzo udany ten zestaw kuchenny w czerwonych barwach

To samo chciałam powiedzieć, pierwiosnki w trawniku wyglądają zjawiskowo Same się wysiały, czy pomogłaś ?

U mnie też pierwiosnki sieją się w trawniku, co chyba nie świadczy najlepiej o opiekunie trawnika .
Gdy widuję ogrody całe ukwiecone wczesną wiosną, to podejrzewam, że u mnie pod ogrodem jest jakaś płyta schładzająca glebę.

Verciu i Ewuniu, jak widać na załączonym obrazku, w tym trawniku jest najmniej trawy Bardziej jest to chwastnik niż trawnik. Pierwiosnki sieją się same, nigdy nie pomagam im w tym procederze. Oprócz tego trawnika, rosną tez w ciągu żywopłotu po przeciwnej stronie. Bliżej czerwca ten skrawek "trawnika" się zazielenia za sprawą jakiejś dziwnej pełzającej roślinki, której nie mogę wyplewić. Jednak pomimo, że ten pełzacz jest dość gęsty, zupełnie nie przeszkadza to pierwiosnkom, których z roku na rok jest tam coraz więcej. Możliwe, że przyczyniają się do pierwiosnkowania mrówki, których w tej części działki jest całe mnóstwo.

Elu, mój ogród, gdyby nie te pierwiosnki też wcale nie byłby o tej porze ukwiecony

Nie mówi się "chwastnik" tylko łąka. też tak mam i to jest właśnie bioróżnorodność, bo rośliny już wiedza dobrze, gdzie rosnąć

No tak Miłko, ale łąka kojarzy mi się z roślinami bujnie falującymi na wietrze, a tu płasko jak na naleśniku Dlatego mówię chwastnik. Ale zawsze twierdziłam, że chwasty są najbardziej pożądane w przyrodzie

U mnie łąka trawnikowa dzielnie sobie radzi z moja kosiarką. Większość chwastów nauczyła się kwitnąć poniżej poziomu kosiarki. Mam np plaskatą koniczynę, którą uwielbiają okoliczne pszczoły. Ona kwitnie 2cm nad ziemią