Veruś, to prawda, w tym roku wyjątkowo długo można było się cieszyć kolorami, mimo niewielkiej ilości słońca.
Kiedy słoneczko zaświeci, to trawy nawet bez kwiatostanów mi się podobają.




Ewunia, przydałoby się trochę zimy, żeby wymroziło wszelkie robactwo, u mnie ślimory chyba jeszcze żerują.





Prymule powygryzane, że przykro patrzeć, a żółte fiołki, które dostałam od Verci, te dziady wygryzły do samej ziemi.
Cebulowe wszystkie wsadziłam do gruntu i część musiałam przykryć warstwą kompostu, bo narcyzy wystawiły już
kilkucentymetrowe noski.
Goryczka faktycznie ma niesamowity kolorek - mój najbardziej ulubiony kolor w ogrodzie.
Do wiosny jeszcze tylko trzy miesiące, szybko zleci.

Też mam nadzieję, że nam szybko zleci... zawsze najbardziej dłużył mi się listopad, jakoś zleciał,
zatem i reszta ciemnych miesięcy poleci...

Aniu wiesz jak niewiele miałam ślimaków.. dziś przesuwałam worek z ziemią kupiony jakiś czas temu a pod
nim.. kilkanaście małych golasów bez muszelek...!!
Jak łatwo przenieść sobie do ogrodu..

Też wolę zimną zimę.. jak masło maślane mi wyszło..

Elu trawy ciągle piękne. Podziwiam strzyżone zimozielone. Ja jakoś nie mam do tego ręki. A może mam? W sumie to nie próbowałam. Dziwny rok kończymy ciepłym listopadem. U mnie jeszcze kobea kwitnie.
Zdrówka Ci życzę.

Nelusia, grudzień zleci szybko. Zajmiemy się przygotowaniami do świąt, a czas będzie umykał. W styczniu
dni zaczną powoli się wydłużać , damy radę.
Co do ślimaków, to niestety żeby utrzymać hosty w takiej kondycji jak do tej pory, będziesz musiała zaopatrzyć się w niebieskie
granulki, nie ma skuteczniejszego sposobu - niestety.
O śnieżnej i mrożnej zimie marzę.

Kasiu, widząc Twoje poczynania, jestem pewna, że rękę i zdolności masz, tylko musisz sama o tym sie przekonać.
Z kobeą raz spróbowałam , więcej nie będę.
Miejmy nadzieję, że przyszły rok nie będzie tak zwariowany, ale najważniejsze żebyśmy byli zdrowi, czego Tobie też z całego
serca życzę.

Dzisiaj powiązałam trawy, zostawiłam tylko Variegatusa, bo jeszcze ładnie wygląda.

Piękne warkocze..

Granulki niebieskie sypałam wiosną - może trochę ograniczyłam ilość, potem sucho dość długo było a teraz
ta niespodzianka.. Siostra mówi, że u nich w okolicy zabrakło tych niebieskich..! dobrze że jest internet..

Elzbieta napisał:
Ja tylko o śnieżnej, bardzo mroźna nie musi być.
Ja swoich traw nie wiążę, za dużo z tym roboty i zawsze cos pilniejszego się znajdzie.
Tym bardziej podziwiam Twoje piękne warkocze i chochoły.
P.S. próbuję reanimować Ilustrowany Spis Żurawek, gdybyś miała jakieś fotki, które mogą go wzbogacić, to serdecznie zapraszam.

U mnie tylko turzyce palmowe. trawki dopiero będę miała przyzwoite, jak mi się te od Ciebie i Jolki rozrosną.
Ale turzyce za Twoim przykładem też w warkocze plotę.
Rojniki cudne. ja szykuję na wiosnę puszki, bo mam obiecane od Majki (tej ze spotkania) kolejne odmiany rojników. Zostawię moje w tych puszkach. To będzie eksperyment. Będę obserwować, jaki wpływ ma zima na puszki!

Fajne chochoły porobiłaś

Nelciu, warkocze w tym roku skromne, jakoś nie bardzo chciało mi się bawić, a chochoły też są zabawne i można je
wiązać na różne sposoby.
Granulek od września w mojej okolicy też nie mogłam kupić, dlatego prymule, żurawki, a nawet chwasty są wyżarte.
Trzeba wcześniej właśnie w internecie zaopatrzyć się, żeby już mieć, kiedy hosty zaczną wystawiać kiełki.

Poluś, jeżeli byłoby dużo śniegu ( jak drzewiej bywało ), to i mróz by nie zaszkodził.
Twojego giganteusa powiązać, to byłoby nie lada wyzwanie , poza tym Ty masz mnóstwo traw, a czas ograniczony
pracą, budową. Szkoda, że wirus tak pomieszał nam plany.
Do wątku żurawkowego wrócę, ale potrzebuję trochę czasu.

Miłeczko, mi się wydaje, że jak sie jedną trawkę posadzi, to i następne będą. Oczami wyobrażni, widzę u Ciebie
cały łan miskantów przed domem od strony ulicy, tam byłoby wymarzone miejsce dla nich.
Twój pomysł sadzenia rojników w puszkach i umieszczenie je w takim miejscu - rewelacja.
Wpływ zimy na puszki ? - to może być ciekawe doświadczenie.

Jureczku, dziękuję, lubię chochoły.

Na pożegnanie




Kiedy ogród w większości śpi, kolorowe są ciągle żurawki i mimo, że nie są bezproblemowe - jak myślałam na początku
ich uprawy - to nigdy z nich nie zrezygnuję.

Elzbieta napisał: O tak Elżbietko, ja to mam wciąż z żurawkami problem. One wcale a wcale bezproblemowe nie są Albo wcale nie rosną, robiąc się coraz mniejsze, aż do rozmiarów mikroskopijnych... albo rozrastają się jak wielgachne kopy, zasłaniając wszystko wkoło... Mam taką jedną odmianę i wciąż ją wyrywam, a ona wciąż jakaś taka wielgachna.

Śliczne te Twoje chochoły

Wiesz, to nawet dobry pomysł! Zresztą to teraz modne i eleganckie!
Może zamiast płotu? I żeby żadna cholera nie właziła, poprzeplatam je berberysami!
Ale i tak muszę poczekać aż ulice będą robić, bo wtedy będę wiedziała, po której stronie będzie chodnik i jak zrobimy elementy ogrodzenia.
Mam już nieco traw i turzyc, ale raczej malutkie i nie mają charakteru łanów.

Powtarzam się ale warkocze urocze, trawy niczym młode dziewczyny ta ostatnia żurawka miła dla oka, delikatne barwy, ja też mam kilka żurawek nie do zdarcia, wiekszość wynalazków diabli wzięli

Aniu podziwiam Cię że Ci się chciało pleść ja wczoraj tylko powiązałam w snopki bo śnieg zapowiadali więc żeby je nie połamało to się zmogłam. Wczoraj też wysadzałam żurawki z doniczek, w jednej znalazłam pędraka opuchlaka a korzenie mocno zjedzone. Choć z nimi dużo kłopotów lubię tę ich różnorodność

Ewuniu, z moich doświadczeń wynika, że największą wadą żurawek, ( która mnie mocno wkurza i często zniechęca )
jest fakt, że są wielkim przysmakiem opuchlaków.
Druga, to szybkie drewnienie i wyradzanie się. .
Wiem, że wiele osób zniechęca się do żurawek przez to, że trzeba je często odnawiać, na szczęście nie dotyczy to wszystkich odmian.
Kolejna, może nie wada, ale uciążliwość, to oczyszczanie ze starych liści po zimie.
To, że niektóre wyjątkowo się rozrastają, świadczy o ich dobrych cechach, dla mnie to dodatkowa zaleta, dzięki temu
mam dużo materiału do odnawiania.
Moja miłośc do żurawek, to miłość od pierwszego wejrzenia, choć trudna, ale trwa......



Miłeczko, jeżeli pomysł z trawami wydaje Ci się sensowny, a do realizacji jest jeszcze czas, to warto wcześniej rozejrzeć
się w miskantach, bo chyba tylko one wchodziłyby w rachubę, a może jeszcze rozplenice.
W miskantach można wybierać do woli, zależy co komu pasuje, czy wysokość, czy pokrój, kolor liści latem, czy jesiennego
przebarwiania się, a może rodzaj i kolor kwiatostanów.
Berberysy z trawami pewnie dobrze by wyglądały, ale ja bym nie zaryzykowała tak bliskiego sąsiedztwa. Berberysy dosć
mocno kłują, a trawy trzeba ścinać, i to przeważnie w mocno nachylonej pozycji, bałabym się o wystające części ciała.

Ewuniu, żurawka, która Ci wpadła w oko, to Marmelade, jedna z tych jak określiłaś - nie do zdarcia. Nie drewnieje, trzyma ładny
pokrój, no i nie zmienia kolorystyki przez cały sezon, co chyba jest ważne przy tworzeniu kompozycji.
Poza tym wyjątkowo łatwo się ukorzenia, a siewki powtarzają cechy rodziców.

Majeczko, gdybym miała tyle zajęć co Ty, napewno nie bawiłabym się, może nawet snopków bym nie wiązała.
W żurawkach ujęła mnie właśnie ta różnorodność, do tego kolor przez cały sezon.

Wszystkim wspólnie, w imieniu chochołów, dziekuję za pochwały.

Tak dla odmiany, trochę na zielono.
Cała kula zieleni, jeden z moich bukszpanów.


Niezmiennie podoba mi się kolor tego cyprysika, szczególnie seledynowo - żółte brzegi.


Hebe, kiedy dookoła szaro, jakoś bardziej rzuca się w oczy.


Wrzosiec zaczyna pokazywać kolorki.

Mimo przymrozków ciągle zielone trawki.



Ostatnie listeczki kruszyny.



Paprocie

Elzbieta napisał:
To było właśnie główną przyczyną zaniechania uprawy przeze mnie.
Dwa lata temu posadziłam na wjeździe wrotycz, jakby co, będę robić z niego gnojówkę i i lać pod żurawki.

Z nieba spadł jakis puszek?

U mnie już nie zielono tylko białawo się zrobiło i ciągle dosypuje.

Aniu, to hebe cały rok ma taki jasny kolor ??? Pamiętasz może nazwę ???
Traw nie wiążę, takie szerokie wiechcie dają jednak trochę osłony przed wiatrem - a u mnie to jest potrzebne................................
Zdrówka

Aniu! Nie ma co się na razie rozglądać. Plany dalekie, ja niezdecydowana. No i nie mam jeszcze ustaleń, co do tego miejsca. Trochę tak w zawieszeniu jestem.
Ale takie turzyce z białymi brzegami to ja też mam! przypomniałam sobie, że kuzynka mi je dała w zeszłym roku i posadziłam pod bzem. Czekam aż się rozrosną.

Moja kruszyna już dawno bez listków.
Ta Twoja trawiasta robi wrażenie. Patrząc na zdjęcia pozazdrościłam, że nie mam takiej.
Ja swoich traw nie wiążę. Tak samo jak nie kopcuję róż. Co będzie to będzie.
Jak zapowiedzą olbrzymie mrozy to wtedy okopcuję, ale tylko te, na których mi najbardziej zależy.
Ale raczej zimy chyba znowu nie bedzie