Miłeczko

Danusiu!! Bardzo dziękuję!

Majeczko! Wczoraj wieczorem wyszłam tylko na chwilę do ogrodu bo Kluska chciała jakieś suszki i poszłam sprawdzić, czy jeszcze mam. Jak się sztachnęłam wilgotnym zapachem ziemi - od razu lepiej mi się zrobiło. Niemniej jeszcze jestem oklapnięta i trochę przymulona.

Teraz powinnam snuć opowieść o planach nasadzeń albo chwalić się zakupami, albo wspominać sezon, albo w ogóle pisać coś tam o gatunkach, odmianach i takich tam.
Ale w ogóle nie mam weny. Wszystko już kupiłam co trzeba i posadziłam. Z grubsza uprzątnęłam, nie było zbyt wiele, bo bylin mam mało.
Mamy jeszcze 2 krzaki do wykarczowania. Muszę w ich miejsce posadzić coś, co zasłoni sąsiada a nie rozbisurmani się wszerz. nie mam pojęcia, co mogłabym tam posadzić.

A wczoraj zaczęłam malować ptaszki. Kulika popełniłam, ale jeszcze niedokończony.

Na dziś (z szuflady):

Miłko takie zycie u nas w okolicy też ciężkie dla mojego rozumy rzeczy się dzieja ostatnio 18 latek targnął się na życie i dziewczyna 24 lata 3 miesiące temu za mąż wyszła w głowie się nie mieści,smutek długimi wypadami staram się ukoić,osobiście osoby nie znałam,ale matkę dziewczyny tak,byłyśmy przewodniczącymi szkoły 6 lat temu

Miłeczko mnie te jakaś niemoc dopadła jesienią prawie nic nie kupiła tylko 4 paczuszki małych tulipanków jakoś nie mam weny na zadne zmiany i pomysłów brakło więc siedzę w haftach jeden obrazek skończony drugi w połowie

Miłko -czasami trzeba odpocząć,wtulić się w ciepłu kocyk i ogrzać domowym ciepełkiem- nie myśleć ,nie planować po prostu być

Zima, to zawsze czas, by się wyciszyć, odpocząć i zająć się innymi zainteresowaniami. Ja własnie póxna jesienią i zimą jeździłam fotografować kapliczki, wyszukiwałam o nich informacje, rozmawiałam z mieszkańcami wsi, gdzie stały... Przeważnie mi brakowało czasu na polegiwanie z herbatką.

Masz rację Polu! Zajęłam się malowaniem i już dwa kuliki namalowałam. Dziś pójdzie wróbel kolejny i mam nadzieję, że do końca zimy naszykuję bohamazów, ze na cały rok na prezenty wystarczy. Jeszcze obiecałam Ci jakieś hosty! Wiem, że jest to sztuka naiwna, ale może się kiedyś nauczę! Jest też czas na porządkowanie zdjęć i skierowanie kolejnych do wydruku na wystawę. Kolejną planuję dopiero latem, ale jak już zamówię wydruki, to na cały rok. Nie mam czasu na leżenie przed telewizorem, ale mam na to straszna ochotę...
Aaa! Widziałaś Nepomuka z Kiekrza? Zrobiłam wreszcie zdjęcia naszego nowoczesnego, betonowego!

Żanetko! Mam taki kocyk z mikrofibry, mięciuśki srodze! Ale idę na kompromis - otulam się nim i np maluję lub obrabiam zdjęcia. Ale oczywiście dobrze rzekłaś - ogrzać się trzeba! Dla poprawy nastroju palimy w kominku i popijamy coś dobrego.

Danusiu! To fajnie! Ja uwielbiałam haftować jako mała dziewczynka. Babcia mnie uczyła. Już kiedyś tu o tym pisałam. Teraz to nawet kiedyś na gwiazdkę o tamborek poprosiłam od Gwiazdora. mam nawet cudowne płótno do haftowania, ale jakoś za to nie mogę się zabrać. To dokończ proszę i koniecznie pokaż!

Dagusiu! Takich smutnych historii jest wiele. Żal, że młodzi ludzie niepotrzebnie umierają. Dlatego też trzeba się cieszyć każdym dniem, nawet jak jesteśmy w czarnej d.... . Ja zawsze tłumaczę sobie, że to minie i muszę się trochę posmucić, by był kontrast do radości. Czasami po prostu jest kumulacja smutków i trafi to na słabość fizyczną lub psychiczną...

Powolutku się rozkręcam i przestawiam na zimowy tryb... Wczoraj gotowałam, piekłam smażyłam i prawie całe popołudnie szalałam w kuchni. Upiekłam nowe bułeczki, ale nie jestem w stanie powtórzyć przepisu, żeby go wrzucić do wątków kulinarnych. Potem walnęłam ptaszka i poszłam spać już w spokojności.

Znalazłam jeszcze zdjęcia paproci sprzed kilku dni:

Ja pod kocyczkiem z książką odreagowuję dentystę, ale musiałam zobaczyć co słychać u innych.

Miłeczko jeszcze chwila muszę motyla jeszcze dokończyć Chcę te wzory wykorzystać na poduszkach

Miłeczko kochana nie smutaj! Dzisiaj w TV powiedzieli, że listopad ma taką przypadłość i jest nawet nowa jednostka chorobowa (artykuł jest w całości w Polityce pt "Jak przeżyć listopad") depresja klimatyczna . Więc pewnie za chwilę minie, jak tylko zacznie się świąteczny kołowrót, Sylwester, karnawał i już planujemy nowe daliowe nasadzenia i inne kwiatki. Muszę powiedzieć, że mnie w tym roku tak ten zapach powietrza fasynuje, że chyba go kocham bardziej niż letni. Ten zapach liści, ziemi, wilgoci, chryzantem a przede wszystkim kwitnącej kaliny! Przez to, że dla mnie lato ciągnie się do tej pory (tak, tak - w głowie mam ciągle, że lato, mimo, że dalie już wykopane i po powrocie z pracy już ciemno) nadal wychodząc na ogród cieszą mnie Twoje jarmuże, i przytulone do nich pomarańczowe nagietki i o dziwo ciągle kwitnące tytonie, których zapach połączony z mgłą zniewala i muszę tam iść się - jak to pięknie nazwałaś - sztachnąć To zioło jakieś czy coś?
Z racji że Cafe au Lait udało mi się rozerwać, a jedną wykopałam tylko z wąsami, to mam dwie dalie w domu, ale nie wiem czy wypuszczą jakiś liście i czy uda mi się je przetrzymać w domu przez zimę.
I maluj ptaszki, maluj! może włączymy jest do przyszłorocznej wystawy?

Miłeczko, foty paproci przecudne.
Teraz czekam na tego " walniętego ptaszka "

Elżbietko! Dziękuję Ci bardzo! Tomek kiedyś napisał, że robię paprociom zdjęcia tak, że nie wiadomo, co to jest! Walnięte ptaszki dla Ciebie specjalnie poniżej!

Kluseczko! też tak myślałam, ze to jednostka chorobowa, dlatego też poszliśmy wczoraj na pływalnię dla odmiany. I kupiłam wreszcie ziarno, ale oczywiście nie wsypałam do karmników. Twoje ziarno już pewnie prawie zjedzone?
Z moimi daliami też różnie. Niektórych będzie sporo, niektóre kiepsko przyrosły. Dostałam też od Basi z drugiego forum kilka sztuk piękności, bo dowiedziała się o naszej odbytej i planowanej wystawie. Tak tez mamy 2 pilne zadania na przyszły sezon- Twoja uroczystość rodzinna plus wystawa.
Na wystawie ptaków nie będzie, choć planowałam inną - na św. Franciszka w październiku - wystawę fotografii przyrodniczej plus akwareli. Ale do niej rok więc spoko. Zdążę przemyśleć
U mnie tytonie wciąż kwitną. Mam kilka, których nie posadziłam - one w doniczkach zaczęły rosnąć i możliwe, że zakwitną, jak nie przyjdą tęgie mrozy. Czy one się Tobie rozsiewają same, czy co roku robisz rozsadę?

Danusiu! Trzymam kciuki za twoje pracowite raczki! No i zazdraszczam cierpliwości!

Majeczko! Mam nadzieję, że dobrze się czujesz, choć dentysta to nic przyjemnego. Pewnie bym w takiej sytuacji zaległa jak Ty.

Wczoraj, choć plany na wróbelka na ligustrze miałam, musiałam wszystko odłożyć, bo pojechaliśmy na pływalnię. I wszystko by było wspaniale, bo ja uwielbiam pływać i pływanie mnie bardzo relaksuje, gdyby nie to, że popsuły mi się okularki i przez 40 min pływałam żabka makijażową. Maciej zapowiedział, ze teraz chyba częściej będziemy chodzić więc muszę sobie kupić nowe okularki, albo mi naprawi.

Ze Śląska przywiozłam nowe kaktusy, ale chyba coś nie teges zrobiłam z nimi, bo posadziłam w ziemię wykopaną w ogrodzie, tam gdzie był składowany żwir wcześniej. Czyli taka piaszczystą. Niestety okazało się, ze ziemia w doniczkach zastygła jak beton - czyli gliny w niej było sporo. Muszę posadzić jeszcze raz. A myślałam, ze u mnie nie ma takiej gliny...

Na dziś walnięte ptaszki, ale zdjęcie robione komórka więc nie oddaje:

Walnięte ptaszki przypominają mi
jakieś ptaszki, zupełnie sie nie znam na nich, więc spoko znawcy docenią dokładność, dla mnie superowo.
Dzisiaj mam powtórkę, już faktyczna plomba i pewnie znwu będzie odlot, dobrze że popaduje to mnie nie ciągnie do ogrodu.
Piszesz że co niektóre dalie słabo przyrosły, to tak jak moje, na dodatek słabo zasychają i resztki pędów zaczynają pleśnieć, chyba będą kłopoty z zimowaniem.

Miłeczko, dziękuję serdecznie za fantastyczną dedykację. Masz wielki talent - zresztą nie jeden i musisz z tym coś
zrobić. Wspominałaś o wystawie, to dobry pomysł na początek, a nie myślałaś o ilustracjach do książek?
Z niecierpliwością czekam na następne ptasie portrety.

Ten ptaszek wygląda Mi na słonkę

Jureczku! Chciałabym, żeby to były słonki. Tzn chciałabym mieć tak dobre zdjęcie słonki, z którego mogłabym coś namalować. Niestety mam jedno i to tylko kuper zwiewającej, z którego kawałek dzioba wystaje. To parka kulików wielkich, które obejrzeć możesz na zdjęciach TU.

Elu! Nie wiem, czy mam talent. po 2 zimowych sezonach stwierdziłam, że malowanie to odtwarzanie plam kolorów. Jak by ktoś mi dał papier i ołówek i poprosił o namalowanie ptaszka, to chyba bym nie potrafiła O wystawie tak naprawdę poważnie nie myślę, tzn myślę, ale niepoważnie... Bo kto by to oglądał Wam pokażę, to starczy! No chyba, że ktoś jakiś autor lub wydawca będzie mnie usilnie prosił
Pokażę ptasie portreciki, nawet mam wróbelka, ale jutro go sfocę, bo zdjęcie mi kiepsko wyszło.

Majeczko! Dziękuję Kochana! Chętnie bym Cię ukochała i pastyleczkę z herbatką podała, ale za daleko jesteś. Ja miałam też taką historię z daliami, ale przejrzałam, z powrotem na powietrze poszło. a jak przeschły - w trociny i do pomieszczenia, bo tam jest bardziej sucho niż na zewnątrz, ale szczerze mówiąc nie wiem jak będzie.

Na dziś:

Dziś był słoneczny poranek. Ale czemu tak zzzzzzimny??? Poszłam rano na kijki. Zrobiłam prawie 10km. Wróciłam strasznie zmęczona. Teraz po zmianie czasu mało chodzę, bo zbyt wcześnie jest ciemno.
Potem porobiłam trochę jesiennych zdjęć. Robiłam wszystko, co miało jakiś kolor. Ale jak słońce świeci, wszystko ma jakiś kolor!
Pochowałam wreszcie kaktusy i wszystkie pozostałe cebulki. I agawy.

Na dziś:

Jak na koniec listopada, to kolory jeszcze całkiem całkiem
Miłko, paprocie na Twoich zdjęciach niezwykle klimatyczne, wpisują się w klimaty cienistych ogrodów, które mnie bardzo pociągają. A walnięty ptaszek świetny - zgadzam się z przedmówczyniami, że masz talent. Kto powiedział, że ptaka trzeba z głowy malować? Przecież jak artyści malowali np. martwe natury, to... z natury , ustawiali je sobie przed oczami

No u mnie też dół jak lej po bombie, ale to z okazji pracowych trudności. Najchętniej bym się zakopała w ściółkę. Dziś w dodatku dzień szaro-bury. Nawet z psami do lasu nie poszłam.
O, takie ptaszki to piękne są! Jak człowiek ma ochotę walnąć ptaszka, to znaczy że nie jest źle
Przepiękne te złote liście rozświetlone słońcem.

Miłeczko, melduję, że próbuję przejść przez instrukcję i niestety nic chyba z tego nie wyjdzie
Cały czas próbuję, ale to ciemna magia.
Jak mówiłam, potrzebuję nauczyciela na miejscu, który stanie obok i w danym momencie mi pokaże co robić.
Sama tego nie ogarniam