Mniszek lekarski (Taraxacum officinale Wiggers) zwany popularnie mleczem wcale mleczem nie jest, ponieważ mlecz (Sonchus L.) to inny rodzaj.
Mniszek lekarski jest rośliną wieloletnią i należy do rodziny astrowatych (dawniej złożonych). Od dawna wykorzystywany w lecznictwie ludowym.
Surowcami leczniczymi są: kwiat, korzeń mniszka i całe ziele mniszka z korzeniami.
Koszyczki kwiatowe zrywa się bez szypułki podczas kwitnienia przez cały okres wegetacyjny. Korzenie zbiera się jesienią ze starszych roślin. Całe ziele mniszka ścina się wczesną wiosną, gdy koszyczki kwiatowe są jeszcze w pąkach. Wszystkie rodzaje surowca można suszyć w piekarniku w temperaturze 30°C.
Mniszek zawiera m.in.: laktony seskwiterpenowe, trójterpeny, karotenoidy (w tym luteinę), fitosterole, inulinę, fruktozę, kwasy fenolowe, pektyny, gumy, żywice, kumaryny, flawonoidy.
Białym sokiem mlecznym można leczyć brodawki i kurzajki. Kwiat pobudza czynności żołądka, działa wzmacniająco i żółciopędnie. Napar z kwiatów stosuje się w zapaleniu przydatków, wspomaganiu pracy jajników, krwawieniach macicznych i zaburzeniach miesiączkowania, upławach, przy niskiej płodności.
Całe ziele mniszka działa żółciopędnie, oczyszczająco, przeciwcukrzycowo, poprawia przemianę materii, wzmacnia naczynia krwionośne, poprawia prace wątroby i żołądka, stosować je można w kamicy żółciowej, puchlinie wodnej, nerwicy żołądka, biegunkach i krwawieniach wewnętrznych.
Korzeń mniszka również działa żółciopędnie i oczyszczająco, poprawia przemianę materii i pobudza czynności żołądka. Odwar z korzenia mniszka stosuje się w chorobach dróg moczowych i żółciowych, w żółtaczce, niestrawności, zaparciach, trudności w oddawaniu moczu, miażdżycy, wysypkach i trądziku.
Mniszek lekarski wchodzi w skład wielu gotowych preparatów dostępnych w aptece.