Gatunek- aster tatarski- na naturalnych siedliskach występuje w Azji i tam też, w tokijskim ogrodzie Jin Dai w Tokio odnaleziono tę odmianę. O ile gatunek w naturze potrafi osiągnąć nawet ponad 200 cm, ‘Jindai’ można w porównaniu z nim nazwać niewysoką odmianą- dorasta bowiem do ponad.100 cm wysokości. Czasem jest to 80 cm, czasem 150 cm, wszystko zależy od warunków, w jakich rośnie. Budowa pojedynczego pędu w kępie jest bardzo ciekawa i charakterystyczna, bo wielkość liście zależy od ich położenia na grubej łodydze: największe i najszersze znajdują się najniżej, niemal przy gruncie.
Bardzo późno, bo w październiku a nawet listopadzie rozwijają się liliowe ( czy tez lawendowe, jasnofioletowe) kwiaty z żółtym środkiem. Jak na taką potężną roślinę, wielkość kwiatów nie powala, gdyż są drobne i mają około 1-1,5 cm średnicy.
Gatunek spotykany jest na dość wilgotnych stanowiskach, jednak źródła zalecają, by ‘Jindai’ sadzić w glebie o umiarkowanej wilgotności. Do obfitego kwitnienia potrzebuje słońca.
Rycina przedstawiająca Aster tataricus (po lewej) i odmiana ‘Jindai’ na zdjęciu Zuzanny (po prawej)
.
Rycina z z 'Addisonia' (NY Botanical Garden 1917 BDLibrary