Podophyllum peltatum
stopowiec tarczowaty
ang. May-apple, Indian apple, Wild mandrake
Stopowiec tarczowaty ( spotyka się też nazwę stopkowiec) spotykany jest na stanowiskach naturalnych w północno-wschodniej części Ameryki Północnej, gdzie ma siedliska na terenach leśnych (głownie w lasach liściastych), na nieużytkach, przy drogach i na brzegach cieków wodnych. Tworzy tam zazwyczaj kolonie składające się z setek liści, ale spotyka się i pojedyncze rośliny. Granica jego zasięgu na południu to stan Texas.
Jest to typową bylina kłączowa, rozprzestrzeniająca się za pomocą podziemnych kłaczy. Gdy trafi na odpowiednie warunki, potrafi dość szybko stworzyć kolonię pojedynczych, oddalonych nieco od siebie dłoniastych liści o rzucie koła. Sześciopalczaste liście o nieco ząbkowanych (wciętych) brzegach, wiosną mają brązowawy kolor, w trakcie rozwoju przyjmują zieloną barwę. Sś dość spore, bo mogą osiągać ponoć nawet 40 cm średnicy, ale w naszych warunkach, zazwyczaj są nieco mniejsze i osiągają od 15 do 30 cm, przy
wysokości łodyżki około 30-40 cm. Kwiaty pojawiające się już w kwietniu są koloru białego a owocem jest jajowata i jagoda koloru żółtego, lub pomarańczowego, wewnątrz której znajduje się kilkadziesiąt sporych nasion.
Od dawna znane są właściwości lecznicze tego stopowca, który Indianie wykorzystywali, jako środek przeczyszczający.
W uprawie nie jest kłopotliwą rośliną, wymaga bowiem stanowiska w półcieniu, o próchniczej, wilgotnej, ale przepuszczalnej glebie. Bylina jest odporna na nasze mroźne zimy - polecana jest do uprawy w strefach 3-8. Ja nigdy swoich stopowców nie zabezpieczałam.
U mnie w ogrodzie najwyraźniej spodobało się temu stopowcowi. Rozrasta się intensywnie i odbierałam od niego sporo sadzonek. Rośnie w półcieniu drzew liściastych, w lekkie, kwaśnej glebie. Stanowisko jest sporo podlewane.
Widok pojawiających się wiosna kłów stopowca, jest niesamowity.
Rośliny z odebranych rok wcześniej kłączy
W moim ogrodzie są rośliną towarzyszącą hostom i paprociom
.