Jarzmianka (Astrantia)
Ten niewielki rodzaj roślin zielnych z rodziny selerowatych (
Apiaceae) liczy wg The Plant List 16 potwierdzonych gatunków i dwa jeszcze badane. Jarzmianki zazwycząj obierają za siedliska widne lasy, zarośla, oraz łąki i górskie połoniny w Europie, oraz na obszarach basenu Morza Czarnego. Także na terenie Polski występuje naturalnie jeden gatunek- jarzmianka większa (
Astrantia major).
Po lewej , jarzmianka większa (
Astrantia major) na rycinie Jacoba Sturma z 'Flora in Abbldungen' po prawej, jarzmianka mniejsza (
Astrantia minor) na rycinie z dzieła Antona Hartingera 'tlas der Alenflora'
.
źródło rycin: wolne zasoby internetu
Jarzmianki są bylinami, które w naturze potrafią osiągnąć nawet 100 cm wysokości, choć pokazana wyżej
Astrantia minor , występująca we Francji, Szwajcarii, Włoszech i Hiszpanii, dorasta do 15- 20 cm.. Kwiatostany rozwijają się na wyprostowanych łodygach skąpo pokrytych dłoniastymi, wcinanymi, lub klapowanymi liśćmi. U podnóża kępy wyrastają gęsto liście odziomkowe.
Ze względu na walory zdobnicze, jarzmianki znalazły zastosowanie w ogrodach, w Polsce, szczególnie uzyskane kultiwary jarzmianki większej. Do najciekawszych, często będącymi wynikami krzyżowania uzyskiwanych siewek, zaliczyć można odmiany: 'Sunningdale Variegated' i 'Star of Magic' o biało obrzeżonych liściach, 'Roma' (kwiaty różowe), czy 'Star of Billions' charakteryzująca się bardzo obfitym kwitnieniem.
W uprawie ogrodowej należy pamiętać, iż jarzmianki nie przepadają za ostrym słońcem, najlepiej jest więc sadzić je w półcieniu (w mocnym , litym będą kwitły bardzo skąpo). Ziemia powinna być żyzna, z dodatkiem kompostu liściowego, o stałej wilgotności, ale bez zastoin wodnych.
.