Ożanka (Teucrium)
Rodzaj ożanka skupia dużą, bo około 250, liczbę gatunków z całej kuli ziemskiej, ale największa obfitość gatunków sklasyfikowana została na terenach Europy i Azji. Co prawda na południu Europy spotkamy ich większą ilość, bo niemal 50 gatunków, ale także polska flora szczyci się występowaniem 5 gatunków rodzimych np ożanka górska (T
eucrium montanum) i ożanka górska (
Teucrium montanum), które spotykane są w Tatrach i Pieninach, czy ożanka właściwa (
Teucrium chamaedrys), rosnąca na Lubelszczyźnie i Małopolsce.
W ramach rodzaju skupione są rośliny o bardzo różnych cechach- są to rośliny jednoroczne, byliny, ale również krzewinki i krzewy. Rozmiary osiągane przez poszczególne gatunki także bardzo się różnią- od 10 cm do 200 cm wysokości. W polskich ogrodach zazwyczaj uprawiane są górskie gatunki rodzime, które znajdują zastosowanie w alpinariach i ogrodach skalnych. Także ożanka właściwa będąca półkrzewem o wysokości ok. 40 cm jest chętnie sadzona na rabatach bylinowych, gdyż w miesiącach letnich, od lipca do września pokrywa się mnóstwem stopniowo rozwijających się kwiatów.
Ożanki zazwyczaj wymagają stanowisk słonecznych i niezbyt mokrych, przepuszczalnych, ale wszystko zależy od tego, jaki gatunek chcemy uprawiać.
Na kolażu, po lewej rycina J. Sowerby'ego przedstawiająca ożankę właściwą, po prawej, ożanka właściwa 'Alba' na zdjęciu Basi
Źródło ryciny: WIKIPEDIA
.