Chitalpa taszkiencka (Chitalpa x tashkentensis)
Powstała ze skrzyżowania wierzby pustynnej i katalpy (wyselekcjonował ją w 1964 r. Rusanow - Uzbekistan, wprowadzona do handlu w 1991 r. ).
Jest to niewielkie drzewo, które może dorastać do 4-5 m, choć w warunkach naturalnych dorasta ponoć do 10 m.
Korona drzewa to regularna, lekko spłaszczona kula, o szerokości do 4 m.
Liście podłużne, ciemnozielone, podobne do brzoskwini, z widocznymi liniami nerwów.
Kwiaty podobne w kształcie do kwiatów katalpy, trąbkowe, zebrane w duże kwiatostany na końcach pędów.
Kwiaty są duże, o pofalowanych brzegach, kolor różowy z żółtą gardzielą i zaznaczonymi paskami ciemniejszego koloru przy środku.
Kwiaty przyjemnie pachną.
Kwitnie w okresie od czerwca do sierpnia.
Wymagania glebowe ma niewielkie – gleba przeciętna, piaszczysta, przepuszczalna, o odczynie zasadowym.
Stanowisko słoneczne.
Ma małą mrozoodporność, jest polecana do cieplejszych rejonów kraju, zaleca się okrywanie młodych roślin (info ze strony Związku Szkółkarz Polskich)
Roślina rzadko spotykana w naszych ogrodach.
Moja chitalpa to odmiana
'SUMMER BELLS' - została zakupiona podczas tegorocznego mazowieckiego zlotu Zielonozakręconych, w Aga-Florze, bo „czemu nie?”.
Przesadziłam do większej doniczki, niedawno zakwitła.
Rozważam: wysadzić do gruntu i testować jej wytrzymałość na wschodnia zimę, czy chować na zimę do zimnego garażu?
Co do jej mrozoodporności, to spotkałam się też informacją, że wytrzymuje do -27.
W sprzedaży jest też odmiana o kwiatach w kolorze ciemniejszego różu –
„Pink Dawn”