Za kaczuszkę i pieska dziękuję, ale nad palmami, jakie pokazała Basia, pomyślę. Zawsze to kilkadzisiąt złotych zaoszczędzone na utylizacji, więc na farbę wystarczy.

Moje perliczki mimo chłodów ciągle aktywne

Ozdoby w zimowej odsłonie ...

U mnie też rzeźby dostały białe szaty

U mnie są ciekawe, leśne formy korzeni. Tutaj mam pod ręką ostatnie zdjęcie głowy diabełka z góry. Jak go znacie, to proszę powiedzcie, jak się nazywa. Wątek będę uzupełniac, jak zbiorę i porobię zdjecia. Na razie jeden diabełek.



Z innych ozdób trafiła mi się taka ozdobna doniczka

Fajny wątek, inspirujący
W tym roku zaprosiłam do ogródka metalowe ptaszki... no co , pozazdrościłam rdzy w ozdobach
Fotki będą jak się zadomowią na zewnątrz.

Moje ogrodowe gadżety....

pniaki po drzewach, kilka ich mam porozkładanych po ogrodzie




Ciurkadło, na kamieniu mieszka żabka, cudnie zielona, choć sztucznie stworzona




Pergola zwana grillową przystrojona w malowane farbami serduszka




Kotki i piesek z masy betonowej. Piesek na pamiątkę naszej suni, foksterierki krótkowłosej.




Lubię też wianki i... ukryte okienko lusterko








Coś niecoś do oświetlenia .... latarenki , lampa i girlandy (elektryczne, niestety)










Matko jedyna, kiedy ja się stałam taką gadżeciarą ?

Kilka zdjęć naturalnych ozdób drewnianych:

"samolot"



kolejna głowa, zależy jak się patrzy;

"lisek"













belki porośnięte mchem w lecie stracą okrycie, ale po zimie prezentują się świetnie





naturalny kamień jako ozdoba, solitery i sciezki

K2



parka strażników ścieżki

Naturalne ozdobne konary z lasu: gigantyczny ślimak pomrów z otwartą paszczą, turoń, a pomiędzy zabłąkany topinambur

Leśne nowości z dzisiaj:

dębowa głowa zirytowanego Wilkołaza



słodki jelonek

Niesamowite te korzenie

Kolejna leśna ozdoba to Kolczysty smok z głową w typie rekina.

Jednakże głębsza analiza porównawcza oparta na "Bestiariuszu słowiańskim" wskazuje, że może to być Połoz. Bestiariusz słowiański to fascynujące źródło pełne mrocznych, magicznych stworzeń z folkloru naszych przodków. "Połoz" (czasem pisany "Połoź" lub "Połóż") to jeden z tych enigmatycznych gadów, które budzą grozę w legendach. Na podstawie dostępnych źródeł o folklorze Pomorza i Wielkopolski oraz badań etnofolkloru, oto co wiemy o nim. Podsumuję zwięźle, bo to rzadki demon, często mylony z innymi wężami.

Kim jest Połoz?

Opis:
Połoz to demoniczny wąż lub jaszczurka, zazwyczaj przedstawiany jako wielki, czarny lub szaro-zielony gad o lśniących łuskach, czasem z rogami lub grzebieniem na głowie. Ma długie, smukłe ciało (do kilku metrów), ostre zęby i wydziela trujący jad. W niektórych podaniach potrafi zmieniać kształt, np. w człowieka lub zwykłego węża, by czaić się w ukryciu.

Pochodzenie:
Występuje głównie w folklorze słowiańskim z regionu pomorskiego, wielkopolskiego i mazurskiego (XIX w. legendy). Uważany za pozostałość po dawnych kultach wodnych lub podziemnych, powiązany z bóstwem Welesa (bóg podziemi i zwierząt). W bestiariuszach jak Zycha jest klasyfikowany jako demon wodny lub polny, strzegący skarbów lub źródeł.

Zachowanie i rola:
Połoz czai się w bagnach, rzekach lub norach, atakując nieostrożnych wędrowców lub zwierzęta. Uważano, że sprowadza suszę lub powódź, a jego jad powoduje paraliż lub szaleństwo. W legendach symbolizuje zdradę i ukryte zło – np. w jednej historii Połoz przeobraża się w pięknego młodzieńca, by zwabić dziewczynę do bagna. Aby go odpędzić, używano ziół (np. piołun) lub amuletów z żelaza.

Kultura i współczesność:
W słowiańskim bestiariuszu (np. u Zycha) Połoz jest ilustracją demona gadziego, kontrastującą z bardziej "przyjacielskimi" smokami. Dziś pojawia się w grach (np. Wiedźmin) czy literaturze fantasy jako symbol pradawnego zła. Nie ma dowodów na realne istnienie, ale legendy ostrzegały przed jadowitymi gadami na wilgotnych terenach. Niezaprzeczalną prawdą jest, ze od czasu pojawienia się Połoza w ogrodzie, padają regularne deszcze, czyli jak oswoić bestie.