Reinekia krwista
Reineckea carnea

Wysokość: 30-35 cm
Kolor kwiatów: pąki ciemnoróżowe, rozwinięte bladoróżowe
Liście: zielone
Termin kwitnienia: jesień
Stanowisko: półcieniste


Reinekia krwista to bylina z rodziny szparagowatych. Pochodzi z Japonii i Chin – zasiedla tam zbiorowiska leśne. Największym walorem są liście, kojarzące się z turzycami.
Najlepiej rośnie w półcieniu, na glebie dostatecznie wilgotnej, próchnicznej, przepuszczalnej, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. W dobrych warunkach jest zimozielona,
większość źródeł podaje dla niej strefę mrozoodporności 7, choć RHS daje optymistyczną 6 - należy wybierać dla niej miejsca możliwie zaciszne, osłonięte.
W moim ogrodzie reinekia rośnie od trzech lat. Ponieważ nie było w tym czasie ostrej zimy, nie mam zastrzeżeń – co najwyżej trzeba wycinać uszkodzone liście
(raz zaschły w 100%, ale roślina w pełni zregenerowała na wiosnę). Miała u mnie niefortunną lokalizację, wciśnięta przy kamiennym obrzeżu oczka wodnego,
przytłoczona przez wysokie trawy – przetrwała wszystko i to bez podlewania.
Obecnie zmieniłam jej stanowisko na bardziej korzystne i będzie mogła rozrastać się swobodnie jako roślina okrywowa przy krzewach, na brzegu półcienistej rabaty.
Z jednej niewielkiej kępki rozrosła się na tyle, że było co dzielić przed sadzeniem na nowym miejscu. Tworzy rozłogi, ale z tego co widzę bardzo krótkie, więc nie „łazi”.
Kwiaty są bardzo drobne i w większości schowane pod liśćmi, ale ciekawa pora kwitnienia - mamy początek października i dopiero zaczynają się otwierać.

Moja też dopiero kwitnie, bardzo skąpo zresztą w tym roku. Czwarty sezon u mnie, zimowanie jak dotąd bez problemu.

fot.17.11.2021