Erynus alpejski to krótkowieczna bylina należąca do rodziny zarazowatych - Orobanchaceae. Naturalnie występuje w Alpach oraz w Afryce Północnej.
Roślina osiąga do 15 cm wysokości, ma gęsty poduszkowaty pokrój, tworzy zwarte kobierce. Liście są drobne, łopatkowate.
Kwitnie maj – lipiec, kwiaty koloru fioletowego; w czasie kwitnienie pęd rośnie i rozwijają się kolejne kwiatki. To powoduje, że kwitnienie erynusa jest dość długie.
Bylina łatwa w uprawie, mało wymagająca. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Preferuje gleby przepuszczalne, o zasadowym odczynie.
Najlepszym sposobem rozmnażania jest wysiew nasion, łatwo też sam się rozsiewa.

Wdzięczny i łatwy w uprawie na skalniakach, skarpach i murkach ... akceptuje każde słoneczne i raczej suche stanowisko.
Erynus alpejski potrafi kwitnąć na prawdę obficie (fot. OB Wrocław)

Erynus alpejski uprawiałem przez wiele lat, sam się rozsiewał. Ale jakoś tak, nie wiem kiedy, wyginął
W tym roku powrócił na mój skalniak.