A mówiłam są pyszne i zdrowe , teraz ludzie miewają wydelikacone smaki a ja lubię to co przaśne i takie są nieszpułki, bez przetwarzania, bez dodatków, gotowe do zjedzenia. Złoto dla naszych organizmów, tylko spójrz ile trzeba zabulić za 20dkg, malutki słoiczek, w sklepie św.Hildegardy sklep.hildegarda.pl/produkt/nieszpulka-konfitura-220-g/

Masz rację. Cena jak za niesłychany rarytas . Przyjemnie się robi, jak widać o jaką kasę jesteśmy do przodu.

No nie dałam rady skonsumować ich wszystkich, zeschły i zrobiły się niezjadliwe. Ale wyniosłam je przed dom na takie samoistne zadrzewienie, gdzie przychodzą dzikie zwierzaki i dziś rano zobaczyłam jak raczą się nimi sarny. Dorzuciłam jeszcze potem obierki z jabłek i marchewki, stworzenia będą mieć wieczerzę wigilijną

Już zakwitła

Patrzę na te drzewka każdego dnia od kilku lat i stale mi się podobają. Wiosną - łagodna zieleń liści, białe, delikatne ale wytworne kwiaty, jesienią złote jabłka jak w ogrodzie Hesperyd. Rzadko rozgałęzione, luźno ulistnione pędy, dają fajny, delikatny i przesiany cień. Drzewka, mimo, iż rosną na otwartej przestrzeni i nie mają cienia, w widoczny sposób wyciągają się w kierunku południa, słońca.

I dzisiejsza z przebarwionymi liśćmi

Drzewko nieszpułki już prawie bezlistne, pozostawiłam owoce do przemrożenia i dziś zrobiłam fotkę, która przypomina mi czerwia z Diuny, ta gębula z wyrostkami jak zęby Owoc sam w sobie jest ładny, ciekawa faktura, kolor, kształt. A że smak dla koneserów to już inna sprawa. W tym roku u mnie urodzaj mniejszy, bo ciachnęłam parę gałęzi dla nadania właściwego kształtu. To i lepiej, bo zjem to co jest i nie zmarnuje się nadmiar.