Uszak bzowy (Auricularia auricula-judae (Bull.) Quél.) to grzyb jadalny i leczniczy znany pod nazwami ucho bzowe, ucho Judasza, judaszowe uszy, uszak judaszowy. Należy do rodziny uszakowatych.
Jest gatunkiem kosmopolitycznym, rozwija się na osłabionym lub martwym drewnie. Jest pasożytem lub saprotrofem. Najczęściej występuje na bzie czarnym, ale także innych gatunkach drzew liściastych, podobno sporadycznie na iglastych. Rośnie przez cały rok. Owocnik ma wygląd brązowej miseczki lub małżowiny o wymiarach 2-10 cm i chrząstkowatą konsystencję. Po wysuszeniu jest kruchy i twardy, a zalany wodą odzyskuje chrząstkowatość. Wysyp zarodników jest biały. Podobnym gatunkiem jest uszak skórnikowaty (Auricularia mesenterica). Uszak od dawna stosowany jest w medycynie wschodu jako lek zmniejszający nadciśnienie, wzmacniający, odtruwający, rozrzedzający krew, leczący hemoroidy, łagodzący kaszel i bóle gardła i przeciwnowotworowy. W Europie w XVI wieku pisał o nim John Gerard i zalecał stosować go przy bólach gardła w postaci ekstraktu na mleku lub piwie. W XVII wieku na Wyspach Brytyjskich grzyb używany był w leczeniu żółtaczki. W XVIII wieku Karol Linneusz zalecał stosować go w anginie i stanach zapalnych oczu. Składniki aktywne uszaka bzowego to głównie polisacharydy, glukany, prowitamina D2- ergosterol i mikroelementy. Współcześnie wykorzystuje się jego działanie między innymi w leczeniu owrzodzeń, ran, stanów zapalnych gardła i oczu, żołądka i jelit, przeciwcukrzycowo, przeciwzakrzepowo, przeciwmiażdżycowo, obniżająco poziom cukru we krwi, przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo, kardioprotekcyjnie, wzmacniająco i przeciwnowotworowo. W ostatnich latach pojawiło się wiele prac i doniesień naukowych, potwierdzających działanie przeciwnowotworowe i wspomagające leczenie nowotworów, m.in. koreańskich naukowców pt. „Dichlormethane extract of the jelly ear mushroom Auricularia auricula-judae inhibits tumor cell growth in vitro”.
Nie zaleca się łączyć stosowania grzyba z lekami rozrzedzającymi krew i immunosupresyjnymi oraz po przeszczepach.

Stosowanie uszaka.
Odwar z uszaka bzowego: 1 łyżkę pokrojonego suszonego grzyba lub 2 łyżki pociętego świeżego owocnika zalać litrem letniej wody i gotować na małym ogniu pod przykryciem przez 30 minut. Przelać do termosu. Pić 3 razy dziennie po szklance dla wzmocnienia odporności, przy nadciśnieniu tętniczym i krwawiących hemoroidach.

Przy kaszlu i bólach gardła ½ łyżki suszonego uszaka zalać 500 ml mleka i gotować na małym ogniu pod przykryciem, po zagotowaniu dodać łyżkę miodu. Pić 2 razy dziennie za każdym razem świeżo przygotowaną porcję.

Ponoć jest bez smaku, ale jego galaretowato-chrząstkowata konsystencja ma zachowywać się w potrawach, co stanowi o atrakcyjności dań, w których skład wchodzi.
Kiedy się na niego natykam, obiecuję sobie, że kiedyś w końcu go spróbuję, ale ostatecznie kończy się na ujęciu uszaków tylko okiem obiektywu

Widok na młodsze i starsze owocniki uszaka bzowego uchwycone w połowie grudnia na obumarłym pniu i gałęzi czarnego bzu