montana f. macrophylla


Pochodzenie nieznane, gatunek naturalny (George Schmid 1991r.)

Rozmiar: XL 100x150cm
Liście: bardzo duże , przewieszające się w dół pod własnym ciężarem o sercowatym kształcie ; ciemnozielone z głębokim, dobrze widocznym unerwieniem; liście osadzone są na bardzo wysokich ogonkach
Kwiaty: białe na wysokich łodygach, kwitnie w czerwcu
Zalecane stanowisko: od słonecznego ( wilgoć!) do głębszego cienia
Uwagi:
- wspaniała, architektoniczna hosta do sporych ogrodów - kapitalna, jako soliter na cienistym kawałku trawnika, lub jako tło dla dużych, bardziej kolorowych host
- tworzy olbrzymie (100cm x 150 cm) kępy
- gatunek odnaleziony w stanie naturalnym w Japonii, gdzie porasta m.in górskie łąki
- jej nazwa, nadana przez W. Schmida w 1991r, brzmi Hosta montana var. montana f. macrophylla , co jest modyfikacją nazwy nadanej przez F. Maekawa w 1940r Hosta montana var. montana.

Montana f. macrophylla, to olbrzymia, architektoniczna hosta o wielkich, jak półmiski, ostro zakończonych liściach z mocno widocznym unerwieniem. Jak wszystkie olbrzymie hosty wymaga sporo więcej wody w sezonie i nieco większej ilości składników odżywczych w glebie. Rośnie powoli i nie produkuje dużej ilości liści z jednego kła, ale na efekty warto poczekać kilka lat.

7-letnia roślina w czerwcu 2016r - stanowisko półcieniste, zasobne





Najbardziej spektakularne widoki hostowe, to te po deszczu. Montana var macrophylla nie jest wyjątkiem, za to wyjątkowo pięknie wyglądają jej wielkie, mokre liście





Pięknie i godnie zasypia jesienią

fot.29.10.2016r







hosty odmiany

Montana z pąkami kwiatowymi, w czerwcu 2017r




.

Samotnie się czuję w tym watku, ale moze juz niedługo
10-letnia montana f. macrophylla dopiero wystawia kły spod ziemi. Całe szczęście, że nie spieszy się z wegetacją


fot.16.04.2019r.
.

Polu, żebyś nie czuła się tu samotnie będę relacjonować i ja

Dobrze zniosła podróż i czeka na miejscówkę

Ale piękna w Twoim obiektywie
Pamiętaj, ze musi miec dobrą, stale wilgotną miejscówke i zasilanie np gnojówką, albo granulowanym obornikiem/kurzakiem/kompostem co 2 tygodnie do poczatku lipca. Wielka, więc lubi zjeść

Kiedy przeglądałem ten wątek i obejrzałem ciemne, mokre liście Poll'owej Montany nabrałem wątpliwości czy "moja to ta sama odmiana" ...
Znacznik wcieło...

...posadzona na przełomie wieków, w najmniej odpowiedniej miejscówce ...jakoś sobie do dzisiaj radzi
KONKURS
pierwsza osoba, która znajdzie sadzonkę na tej starej foto poniżej , a nie ma tej hosty u siebie może liczyć na "mały kiełek"...





Na początku rosła powoli, ale zachwycała nas kolorem i fakturą liści







kilka lat później jest już naszą faworytką... chociaż walczyć musi z korzeniami żywotników o pokarm i wodę a nawet kilkakrotne gradobicia i przemrożenia jej nie dobiły, obficie i długo kwitnie , wiąże nasiona...a niektóre sieweczki mają również wyraźne unerwienie...kilka razy podkradaliśmy kilka kiełków...dla znajomych, którzy "takiej dużej jeszcze nie mają"...

Czyżby to było, to maleństwo?

mamy zwyciężczynię ....kopiemy ....

kłów w tym roku ze dwadzieścia....

Ale super, bardzo się cieszę

jeszcze tylko powiem, że chcialabym zobaczyć to samo ujęcie tylko teraz, z wielką macropfyllą

Próbowałem kol. namówić na priv ale się nie udało ...
z lekkim zażenowaniem publikuję aktualny stan po wiosennych wykopkach H.montana schowana pod Tuja "Kurnik" - w oczekiwaniu na ratunek...
........."
Ewo
Myślę, że widok zadbanego hostowiska jest lepszy jako promoccja naszego hobby niż widok bałaganu po wiośnie i wykopkach
Hosty poszły do pojemników przegrały walkę z tujami, do wykopania została tylko montana...próbowałem już 2 razy ale zawsze poddawałem się nie mam tyle siły ...
trawa- trawnik - poszło do likwidacji
tuje ( kurnik ) sprowadzana 20 lat temu specjalnie dla mnie...maja ponad 7 metrów wysokości zagłuszając ukochane nasze rododendrony...
Kępa pójdzie do podziału...w tej chwili hosta rośnie schowana pod tują...

Fotkę zamieszczę a potem ją usunę...moje poczucie estetyki tego długo nie wytrzyma.
Pozdrawiam
........."

Jacku, dziękuję. Nie chciałam Cie aż tak namawiać. Jestem w pracy i nie mogę od razu odpowiedzieć
Doceniam Twój gest.
Wykopki to nie bałagan, to rzeczywistość ogrodnika. Wykopywania tych okazów nie zazdroszczę.

Jestem chyba w mniejszości ogrodniczej... lubię tuje, mimo wszystko

Moja w tym sezonie będzie gigantyczna. Właściwie już jest. Hosta 7 lat w moim ogrodzie, sadzonka pochodziła z podziału. Rośnie na stanowisku pólcienistym, Suchym, regularnie nawadniana.

Montana f. macrophylla po podziale trafiła na naturalnie wilgotne i zasobne stanowisko. Teren wokół jeszcze dziewiczy, niezagospodarowany i dopiero w tym sezonie ma szansę stać się ogrodem , więc narażona jest na ataki slimaków, szczególnie tych bezmuszlowych. Dziś zostanie podsypana niebiańskimi granulkami


fot.26.05.2019r.
.

Hosta montana f. macrophylla, to wielka roślina, więc wymaga odpowiedniej ilości pokarmu i wody. Ja zasiliłam swoją - jak zawsze - garścią granulowanego obornika. Po podziale trafiła na naturalnie wilgotne miejsce, więc choć o podlewanie nie musi mnie boleć głowa.
Gorzej, bo stanowisko to jest słoneczne, wiec nie wiem, czy w takim miejscu będzie osiągała dotychczasowe rozmiary.
Przez kilka dni przymrozków, startujące kły zasypywałam widoczną na zdjęciu, drobno mieloną korą.


fot.24.04.2020r.
.

Montana f. macrophylla lubi taką pogodę, jaka obecnie panuje. Pięknie wystrzeliła i rozpoczyna kwitnienie.


fot.28.06.2020r.
.

W tym sezonie Hosta montana f. macrophylla jest troszkę niższa, niż zazwyczaj, wcześniej też wypuściła pąki kwiatowe


fot.31.05.2022r.
.

Podzielona w ubiegłym roku na pół, trafiła na nowe, żyzne stanowisko


fot. 11.04.2024r.
.

Poprzednie zdjęcie w tym wątku zrobione było na sześć dni przed przymrozkami, które zrujnowały mi ogród. Niemal wszystkie, w tym Hosta montana f. macrophylla były mocno rozwinięte i po mrozach nie było co zbierać. Wycięłam do samej powierzchni gruntu, zasiliłam, ale liście nie osiągnęły takiej wielkości, jak przed armagedonem:




fot. 16.07.2024r.
.