Gatunek rośliny z rodziny dereniowatych. W naturze występuje w Chinach, Japonii, Korei i na Sachalinie, gdzie osiąga 20 m. wysokości. Jest jednym z najwyższych znanych dereni. Wyjątkowej urody drzewo o poziomych, warstwowo wyrastających z pnia, szkarłatnych pędach, tworzących równomiernie ułożone piętra.
W Polsce jest wciąż rzadko spotykany. Wysokość: dorasta do 8-10 m. w naszym klimacie. Kora: jasnoszara, z czasem tworzą się płytkie bruzdy. Liście: owalne, zielone, zwisające, błyszczące, duże do 15 cm. długości. Kwiaty: drobne, kredowobiałe, lekko pachnące, zebrane w duże wzniesione baldachogrona, pojawiają się w maju-czerwcu. Owoce: niebieskoczarne, małe, kuliste, dojrzewają jesienią. Stanowisko: półcieniste, słoneczne. Gleba: żyzna, próchnicza, wilgotna, przepuszczalna, o odczynie kwaśnym do obojętnego.
Mrozoodporność: strefa 6a, w surowe zimy może podmarzać.