Z wczorajszego spaceru po Lasach Chojnowskich

Magiczny las paprociowy w masywie Babiej Góry ... prawie jak w Nowej Zelandii

Wojtku, magiczny klimat...

Wojtku... bajka to mało powiedziane... ale Wy musieliście tam trafić o jakiejś naprawdę magicznej porze... te prześwity

A nowozelandzkie oryginały dla porównania też nam pokażesz?



I ja... nie chwaląc się, niczym Imć Pan Onufry Zagłoba... trafiłam do paprotnego królestwa... ulokowanego na zboczach Baraniej Góry


Zapraszam na małą wycieczkę

Najpierw podążymy Doliną Białej Wisełki, gdzie wdzięczą się wietlice samicze i nerecznice szerokolistne... ale która jest która, nie podejmuję się wskazać

Odsłona z końca lipca ubiegłego roku













A tu wiem! Rarytas w tych stronach... paprotka zwyczajna... wyrosła sobie na murkach oporowych nad Białą Wisełką



Ściany, po których spływa malowniczy wodospad - Kaskady Rodła, także nie stanowią żadnej bariery dla zuchwałych paprot





I wędrujemy wyżej i wyżej... w kierunku Baraniej Góry



W masywie Baraniej Góry dominują z kolei - tak wyczytałam - wietlice alpejskie i nerecznice górskie, ale czy rzeczone to te poniżej, także wskazać się nie podejmuję





Prawdziwe paprotne k-r-ó-l-e-s-t-w-o!





Imponujące okazy!







Powyżej las i rosnące w jego cieniu paproty ustępują miejsca ogromnemu jagodowisku, ale... to temat na inny wątek

Z kolei po drugiej stronie Baraniej Góry z uwagi na krańcowo odmienne warunki... ogromne połacie lasu padły tu ofiarą wiatrołomów... takiego królestwa spotkać nie będzie nam dane... paproty pojawią się dopiero w Dolinie Czarnej Wisełki... tą niestety przemierzałam już dość szybko

Ale się nasza alpinistka wysoko wdrapała . Monik, jestem pod wrażeniem
Piękne Wasze fotki . Ja skromniej, dodam 1, za to aktualną z pobliskiego lasu. Dryopteris dilatata
(Nerecznica szerokolistna)

th napisał:
Moniś, sorry za wtręt, myślę, że to nie Athyrium filix- femina a raczej Athyrium distentifolium, czyli wietlice alpejskie. W Karpatach występują dość często a od wietlicy samiczej różni się kształtem zarodni, które nie są podłużne/lekko sierpowate a okrągłe. Jak w końcu będę miała troszkę więcej czasu, założę wątek o tej naszej rodzimej wietlicy....

Polypodium vulgare rosnące na klifie w miejscowości Chłapowo.

zdziśki

Rezerwat Karsiborskie paprocie na wyspie Uznam - Długosz królewski (Osmunda regalis)

Zdjęcia z sierpnia 2019

Cryptogramma crispa w Alpach włoskich.
Niestety, nie ma się co łudzić, w naszych ogrodach tak okazała nie będzie... a właściwie trudna do utrzymania .Ewidentnie preferuje górski klimat. Tam dobrze rośnie i pomiędzy skałami, na polanie, w słońcu i cieniu.

Trochę zdjęć z Czeskiej Szwajcarii i skalnego miasta Adrspach.

wrzesień 2020
Zdjęcia, niestety, telefonem

OB w Batumi.
2017
Paprocie tam rosną gdzie chcą

Napotkane przy szlaku na Wysoką Kopę, w Górach Izerskich, w Sudetach Zachodnich.

Blechnum spicant





Dryopteris dilatata


fot.10.09.2020

Na żółtym szlaku z Radkowa na Szczeliniec możemy podziwiać ładne grupy paprotek. Zdjęcia wiosenne.







.

Zanokcica skalna w Górach Sokolich, Rudawy Janowickie.



Razem raźniej.



Paprotka zwyczajna








Poproszę Modków o obrócenie zdjęć

halszka napisał:
Halinko obróciłam ... mam nadzieję, że dobrze


Paprotka zwyczajna (Polypodium vulgare) rosnąca w lasku przy plaży w Karwii.

fot.18.11.2021

Lubię (p)o(d)glądać paprocie w naturze... i to jakie stanowiska sobie wybierają... bardzo pouczająca taka nauka

Pienińskie paproty... zdjęcia z 11/12/13.11.2021

Polypodium vulgare na wysokościach





Asplenium trichomanes w szczelinach





Także Asplenium scolopendrium w trybie zwisającym





I insze

Dzięki Monika za taką piękną wycieczkę po Pieninach z kolekcją paproci.
Co mnie zastanowiło w opisie paproci to piąte zdjęcie przestawiające paproć z liśćmi o całych brzegach. Wśród paprotkowatych, u których liście płonne i zarodnionośne są jednakowego kształtu z dobrze rozwinięta zawijką wyróżniono dwa rodzaje: Asplenium -zanokcice i Phyllitis- języczniki. Wszystkie paprocie należące do rodzaju Asplenium -zanokcice mają liście podzielone, tak jak ta, widoczna na skałce na zdjęciu trzecim i czwartym -zanokcica skalna Asplenium trichomanes i jest to cecha tego rodzaju. Rodzaj Phylitis odróżnia się od Asplenium liśćmi całobrzegimi. W Polsce rodzaj Phyllitis jest reprezentowany przez języcznika zwyczajnego Phyllitis scolopendrium (ew. Scolopendrium vulgare).W tym kontekście zastanawia użycie
nazwy rodzaju Asplenium w odniesieniu do paproci, która ma liście całobrzegie. Bardzo dużo jest takich przykładów na Internecie obecnie.
Pozdrawiam i dobrego dnia

Kasiu... spieszę z wyjaśnieniem... owszem, języcznik zwyczajny długo funkcjonował pod nazwą Phyllitis scolopendrium, ale nowsze badania, prowadzone w latach 90-tych XX wieku i w wieku XXI (głównie analizy genomów chloroplastowych) w sposób istotny zmieniły dotychczasową systematykę tej grupy roślin czyli... tu i ówdzie wywróciły ją do góry nogami i kazały się uczyć całkiem nowych nazw

W kwestii nas interesującej... system paproci wg Smitha i in. (2006) włączył do rodzaju Asplenium wcześniej wyróżniane w rangach osobnych rodzajów języcznik (Phyllitis) i śledzionkę (Ceterach) i od tej pory w odniesieniu do języcznika zwyczajnego i śledzionki skalnej powinno się używać właśnie nazw Asplenium scolopendrium i Asplenium ceterach

Nazwy polskie zmianie jednak nie uległy, więc do rodzaju Zanokcica (Asplenium) będziemy zaliczać zanokcice takie, siakie i owakie (jest ich ogrom, bo ponad 720 gatunków) oraz wspomniane rodzynki czyli języcznik zwyczajny i śledzionkę skalną


Ofkoz zmiany, jak to zmiany... przyjmują się powoli... dlatego cały czas w użyciu, czy to w piśmiennictwie, czy w ofertach sklepów i szkółek, można spotkać stare nazwy obok nazw nowych.

Nasza baza paproci według nazw łacińskich wychodzi naprzeciw niezorientowanym w tym całym nazewnictwowym zamieszaniu, stąd odnośniki do języcznika zwyczajnego i jego odmian zostały umieszczone w 2 miejscach zarówno pod A >> Asplenium oraz pod P >> Phyllitis, w obu przypadkach ze wskazaniem, która nazwa jest używana obecnie a która była używana dawniej

Dziękuję bardzo za to wyjaśnienie, cieszę się, ze funkcjonuje jeszcze rodzaj Phyllitis, bo praktycznie kryterium liści podzielonych i całobrzegich jest przejrzyste dla każdego i widoczne na pierwszy rzut oka, w przeciwieństwie do badan genetycznych. Oczywiście, bardzo cieszę się z osiągnieć genetyków. Według kryteriów morfologicznych wyżnia się 8 gatunków zanokcicy występujących na terenie kraju. Internet zalany jest natomiast paprociami z rodzaju "Asplenium" i faktycznie przypomina to 720 gatunków, w ten sposób nazewnictwo poprzez setki powtórzeń przez setki ogrodników w końcu się wszystkim utrwali. Spokojnie będzie można wrzucić cały dorobek profesora Szafera, Kulczyńskiego i Pawłowskiego do kosza wraz z dorobkiem ich uczniów.
Tej siły już nie zatrzymamy. Nawiasem mówiąc znałam pewnego Smitha. Dobrze wiedzieć kto za tym stoi.
Miłego dnia.

th napisał:
To prawda Monik. Żadne nasze starania nie dogonią Matki Natury w budowaniu cudownych kompozycji, np te Asplenium trichomanes w skalnych szczelinach, to prawdziwy majstersztyk.
Dzięki za tę porcję inspirujących fotek.