Polystichum x bicknellii
Ta zimozielona hybryda
Polystichum aculeatum x Polystichum setiferum została odnaleziona na wapiennych skałach w Wielkiej Brytanii a następnie, zlokalizowano wiele miejsc jej występowania w Europie ... zawsze jednak tam, gdzie występują jej naturalni rodzice.
Polystichum x bicknellii jest bowiem samorzutną krzyżówką tych dwóch gatunków paprotników. Słowa 'naturalna', 'samorzutna' - choć tak nam się kojarzą - nie oznaczają jednak, iż wynik procesu krzyżowania jest równie naturalny i prosty.
Polystichum x bicknellii jest hybrydą międzygatunkową a takie krzyżowanie zwykle skutkuje sterylnością roślin. Badania naukowe wykazały (wg Fern Gazette BPS vol.15\1995), iż maksymalnie 2-3% zarodników może skiełkować a jedynie część z nich rozwija się dalej .
W warunkach laboratoryjnych, z około 3,7 mln zarodników ,tylko 155 skiełkowało, ale prawie 50% z nich nie było w stanie przetrwać i w rezultacie, otrzymano tylko 84 rośliny. Dodatkowo,paprotniki te nie były zupełnie jednakowe - niektóre z nich powtarzały mocniej cechy Polystichum aculeatum, inne Polystichum setiferum , jedne rozpoczynały 'produkcję' zarodników po 2 latach, inne dopiero po 10.
Paprotnik Bicknella uznany został więc za sterylną krzyżówkę , do tego o dość zmiennej formie. Łącząc w sobie cechy rodziców, tworzy podobnej wielkości kępy (70-90 cm, wg innych źródeł 50-150 cm ???) złożone z ciemnozielonych, błyszczących , skórzastych frondów. Rośnie nieco wolniej, mniej dynamicznie, ale jako nasza kontynentalna paproć, nie sprawia kłopotów w uprawie
Dość rzadko spotykana jest w kolekcjach polskich miłośników paproci a szkoda .
Należy jej tylko zapewnić stanowisko takie, jak jej naturalnym rodzicom : żyzną, niekwaśną glebę bez zastoin wodnych w niezbyt ciemnym, ale nie w pełni słonecznym miejscu. Polecana jest do uprawy w strefach 5 do 8 .
W Wielkiej Brytanii i krajach anglojęzycznych, paproć tę można spotkać pod obiegową nazwą .Lowland Hybrid Shield-fern
Nazwę swoją nosi na cześć
Clarenca Bicknell'a (1842/17 lipca 1918 roku), prawdziwego brytyjskiego człowieka renesansu: botanika amatora , artysty, pisarza, podróżnika, archeologa ( badał i katalogował prehistoryczne ryty skalne w Vallée des Merveilles)i wielkiego entuzjasty Esperanto (pisał i tłumaczył wiersze w tym języku). Bogata kolekcja jego okazów i ilustracji została zarchiwizowana w Museo Biblioteca Clarence Bicknell w Bordighera i na Uniwersytecie w Genui.
Clarence Bicknell, fotografia z 'Album wybitnych Esperantystów'-1906r
Liść
Polystichum x bicknelli po lewej, po prawej
Polystichum setiferum'Plumosum'
Polystichum x bicknellii tuż po zakupie, 08.04.2013