Dryopteris goeringiana
Bardzo ciekawa i raczej rzadko spotykana narecznica, która trafiła do naszych ogrodów ze Wschodu. Naturalnie występuje w Chinach, Indiach i Himalajach.
Dorosłe rośliny tworzą duże i gęste kępy dorastające do 70-90 cm. Jej liście są trójkątne, bardzo szerokie, dochodzące do
30-40 cm, co nadaje paproci piękny, masywny pokrój.
Dobrze znosi nasz klimat, ale pierwsze pastorały często są porażane przez wiosenne przymrozki. Dość szybko i ładnie się odbudowuje.
W uprawie raczej bezproblemowa, dostosowuje się do odczynu gleby, lepiej, aby była jednak wilgotna i przepuszczalna..
Jej nazwa została nadana dla upamiętnienia niemiecko-holenderskiego chemika, botanika i kolekcjonera roślin, Philipa Friedrica Wilhelma Goeringa, który w latach 1845 - 1851 badał florę wchodu, głownie Malezji i Japonii. Był współpracownikiem szacownego Muzeum Historii Naturalnej (Natural History Museum) , któremu dostarczał zebrane rośliny. M.in. w latach 1844-1856 pracował jako chemik farmaceutyczny w Batavii (Jakarta), w stanie Jawa. Już w 1845 roku wysłał do swojego brata, mieszkającego w Oldendorfie, kolekcje roślin, który ten sprzedawał je europejskim botanikom.
Z dostarczanych przez Goeringa roślin korzystało wielu uczonych botaników tamtego okresu - japońskie kolekcje były badane przez Zuccariniego, Steudela i . Reichenbacha, który zajmował się głownie storczykami.
Na cześć Philipa Goeringa nazwano kilka roślin, w tym
Dryopteris goeringiana (Kunze) , oraz storczyk
Cymbidium goeringii
.