Polypodium glycyrrhiza 'Longicaudatum'
(Paprotka)
syn.
Polypodium vulgare 'Longicaudatum'
ang.Licorice fern , sweet fern 'Longicaudatum'
Ciekawa odmiana paprotki, naturalnie występujaca w Ameryce Północnej . Odnaleziona została w XIX w. wieku Kolumbii Brytyjskiej ( prowincja Kanady ) a następnie sprowadzona do Europy , w pierwszej kolejności do ogrodów na Wyspach Brytyjskich.
Ta łatworozpoznawalna paproć o zimozielonych liściach , rozrasta się za pomocą pełzającego kłącza , tworząc dość luźne, lekko chaotyczne kępy . Dorasta do ok. 30cm , choć wiarygodne źródło, jakim jest RHS podaje, że
może osiągnąć w dojrzałym wieku ( do 10 lat) nawet 0,5 m wysokości. O charakterystycznym dla tej właśnie odmiany wyglądzie, stanowią niepodzielone, wąskie i mocno wydłużone wierzchołki/końcówki frondów , które są trzykrotnie dłuższe, niż u gatunku . We wczesnych Brititsh Pteridoligal Bulletins , określana była nawet jako " form of glycyrrhiza found in British Columbia with "A tail as long as a wet week" ( forma
Polypodium glycyrrhiza z ogonem długim, jak deszczowy tydzień").
Dość długo była uważana za odmianę
Polypodium vulgare , lecz pewne względy ... organoleptyczne zadecydowały o zaliczeniu jej jednak do odmian
Polypodium glycyrrhiza. Judith Jones wspomina , jak w dość zabawny sposób przekonała się o tym, z jaka paprocią ma do czynienia. Otrzymała ją i uprawiała , jako
Polypodium vulgare 'Longicaudatum' , do czasu , kiedy odwiedził ja w 1980 r paprociany brytyjski guru Jimmy Dyce. Zaproponował on zadziwionej Judith, aby ...
skosztowała kawałek kłącza swojej paprotki.Kiedy to zrobiła, wszystko stało się jasne : słodki smak kłącza dowiódł,ze uprawiana przez nią paproć, to nie odmiana
Polypodium vulgare (paprotka pospolita) , lecz właśnie
Polypodium glycyrrhiza , która nie bez powodu nazywana jest paprocią lukrecjową (Licorice fern) , lub słodką ( sweet fern). Od wieków na terenach jej naturalnego występowania stanowiła coś w rodzaju pra gumy do żucia - żuły ją dla smaku liczne grupy Indian amerykańskich (Squamish , Shishalh, Comox, Nuxalk, Haida ), wśród których cieszyła się uznaniem również jako lek na chore gardło , zimno i ból.
Jako jedna z niewielu paprotek nie lubi stanowisk zbyt suchych, trzeba wiec wybrać dla niej chłodne, wilgotne (ale przepuszczalne ! ), lekko zacienionych miejsce . Będzie sobie świetnie radzić i w pełnym słońcu, jeśli tylko zapewnimy jej sporo wilgoci, oraz wyściółkujemy podłoże, by zbytnio się nie nagrzewało. Sama gleba powinna być o odczynie neutralnym , lub zasadowym .
'Longicaudatum' rozmnażamy przez podział starszych egzemplarzy wiosną, lub wczesnym latem. Polecana jest do uprawy w strefach 6 do 9 , więc nie powinna wymarzać w polskich ogrodach , ale dla pewności można lekko zabezpieczyć stroiszem .
fot.21.08.
fot.19.10.( po lewej
Polypodium cambricum 'Hornet')