Pochodzenie: występuje na stanowiskach naturalnych w Ameryce Północnej, rośnie w wilgotnych, skalistych glebach nad brzegami rzek, wąwozami, lasami i klifami.
Wymagania : preferuje glebę umiarkowanie wilgotną do wilgotnej, dobrze zdrenowaną, o lekko kwaśnym odczynie, ale jest tolerancyjny na suszę i zacienienie.
Wielkość: na stanowiskach naturalnych dorasta do 8-9 m wysokości.
Pokrój: średniej wielkości drzewo, często wielopniowe o dość regularnej, kulistej koronie
Liście: dł. 5-9 cm, szerokie, o falistych lub grubo ząbkowanych krawędziach. Jesienią liście zmieniają kolor od jaskrawego żółtego przez pomarańczowy do głębokiej czerwieni.
Mrozoodporność: dobra (strefa 5)
Uwagi: niektórzy botanicy klasyfikują A.leucoderme jako podgatunek klonu cukrowego: A. saccharum subsp. leucoderme.
Nazwa białokory, pochodzi od atrakcyjnej, gładkiej i cienkiej, kredowobiałej lub jasnoszarej kory na dojrzałych drzewach. Kora staje się prążkowana i czarniawa u podstawy, gdy się starzeje.


Jeśli chcesz poznać wszystkie klony opisane na naszym forum zajrzyj do >>ILUSTROWANEGO SPISU KLONÓW


Zdjęcia zrobione w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Wrocławskiego w lipcu 2018 r.





Kora na fotografowanym klonie nie miała jeszcze charakterystycznego zabarwienia. Widocznie drzewo było za młode .