Zanim przejdziemy do metryczki, trzeba zauważyć, że gatunek, odkryty w 1889 w środkowych Chinach zaginął i obecnie znane są tylko dwie odmiany: L. leucanthum var. centifolium i L. leucanthum var. chloraster.
Wysokość: L. leucanthum var. centifolium – do 2m, L. leucanthum var. chloraster - do 1m Warunki uprawy: przepuszczalne i żyzne podłoże, w naturze występuje na nadrzecznych łąkach. Kwiaty: L. leucanthum var. centifolium: trąbkowe, szeroko otwarte, białe z różowym nalotem i żyłkowaniem na działkach ; L. leucanthum var. chloraster: podobne, z tym, że żyłkowanie na działkach ma wyraźnie zieloną barwę. Kwitnie: VII/VIII Zapach: mocno pachnąca. Rozmnażanie: według literatury najlepiej rozmnażać z nasion.
Mrozoodporność: zdecydowanie niewystarczająca, cebule wymagają na zimę okrycia.
Uwagi: L. leucanthum var. centifolium krzyżuje się z L. henryi, L. regale, L. sargentiae i L. sulphureum.
Wyjątkowo piękna lilia, warta trudów uprawy.