Kukułka, stoplamek (Dactylorhiza)
Do rodzaju kukułka, sklasyfikowanego w rodzinie storczykowatych (
Orchidaceae) należy niemal 50 gatunków występujących w Europie, Azji a nawet na terenie Alaski. W samej Europie 30 odnotowano ok. 30 gatunków a 10 z nich w Polsce, m.in. kukułka bałtycka, Fuchsa, plamista, szerokolistna, sudecka i krwista. Wszystkie 10 gatunków objęto ochroną. Do połowy ubiegłego wieku niektóre z tych gatunków były bardzo często spotykane, ale w związku z intensywnym rozwojem rolnictwa (osuszanie łąk, obsiewaniem nieużytków) liczba stanowisk i osobników bardzo zmalała.
Kukułki są bylinami o 30- 50 cm wysokości. Na pędzie, który wyrasta z bulwy, osadzone są lancetowate, lub jajowate liście- zielone z ciemnofioletowymi plamkami. Kwiaty pojawiające się na szczytach łodyg zebrane są w kłos i nie zawierają nektaru. Kwitnienie może rozpocząć się już w maju/ czerwcu.
Jako jeden z nielicznych storczyków, które znoszą polskie warunki klimatyczne, stoplamki trafiły do ogrodów, szczególnie gatunki rodzime.
Chcąc je uprawiać, musimy stworzyć im warunki przypominające stanowiska naturalne: podstawowym warunkiem jest zapewnienie odpowiedniej wilgotności gleby i dostępu do promieni słonecznych ( słońce, półcień)..
Kukułka plamista na rycinie z 'Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz ' (Otto Wilhelm Thomé 1885) i na zdjęciu Basi
.
źródło ryciny: Wikipedia
.