Roślina z rodziny Liliowatych (Liliaceae), raczej rzadko dotychczas występująca w naszych ogrodach .
Oryginalne, niebiesko-fioletowawe kwiaty dzwonkowate są bardzo duże o średnicy nawet do 5 cm, zebrane w szczytowy półkulisty nibybaldach. Zazwyczaj kwitnie dwa razy w roku; w maju i październiku. Podczas jesiennego kwitnienia, mieczowate liście zaczynają już żółknąć i pokładać się na ziemi.
Wyrasta na wysokość 30 - 40 cm.
Nadaje się na rabaty bylinowe. Szczególnie ładnie prezentuje się posadzona w grupach z innymi roślinami cebulowymi.
Dobre dla niej jest stanowisko słoneczne. Gleba próchniczna, lekko wilgotna w okresie wegetacji, ale bez stojącej wody; w czasie kwitnienia powinna już wysychać; odczyn lekko kwaśny do obojętnego.
Pod dobrym przykryciem zimuje w gruncie. Dla pewności można cebule wykopać późną jesienią i przechować w chłodnym, suchym pomieszczeniu.

Kupiona z wiadomych względów
Ale była potraktowana po macoszemu i posadzona do doniczki z siewkami orlików.
Pierwsza moja przygoda z tą roślinką miała miejsce z dobrych 12 lat temu, posadzona do gruntu wytrzymała ze 3 lata , prezentowała sie lepiej niż w doniczce.
Dodam , że moja była kupiona pod nazwą Brodia 'Queen Fabiola'