Wrośniak różnobarwny (
Trametes versicolor (L.) Lloyd) jest grzybem saprotroficznym powszechnie występującym na drewnie. Jest gatunkiem wywołującym zgniliznę białą jednolitą. Surowcem leczniczym są płaskie owocniki o półkolistym kształcie, które rosną zazwyczaj w grupach, gdzie sąsiednie okazy dachówkowato zachodzą na siebie. Wrośniaka możemy pozyskiwać przez cały rok. Owocniki należy rozdrobnić i wysuszyć w piekarniku o temperaturze 50 stopni C. Przechowywać w szczelnym słoju, w suchym miejscu bez dostępu światła. Charakterystyczny wygląd grzybni sprawił, że w Chinach nosi nazwę Yun Zhi (grzyb chmura), nazwa angielska to Turkey tail (indyczy ogon), w Japonii zwany jest Kawaratake (grzyb przyrzeczny).
Jak podaje Sułkowska-Ziaja szeroko prowadzone badania o charakterze mykochemicznym dowiodły występowania w owocnikach tego grzyba wielu grup związków odpowiedzialnych za wielokierunkowe działanie lecznicze. Należą do nich m.in. polisacharydy i kompleksy białkowo-polisacharydowe, terpeny, związki polifenolowe. W 2012 roku badacze japońscy wyodrębnili z
Trametes versicolor cykliczny heptapeptyd o dużej liczbie grup metylowych o nazwie (–)-ternatyna. Badania biologiczne wskazują na możliwość zastosowania tej pochodnej w leczeniu otyłości oraz cukrzycy typu 2.
Trametes versicolor ma długą historię stosowania w tradycyjnej medycynie chińskiej. Po raz pierwszy jego opis można znaleźć w „Compendium Materia Medica” autorstwa chińskiego lekarza i farmaceuty Li Shi Zhena (XVI w.) jako środek korzystny dla zdrowia i zapewniający długie życie, o ile jest spożywany regularnie. Napary z wysuszonych owocników stosowano w celu „odprowadzenia wilgoci, zredukowania flegmy, w chorobach płuc”, a także aby „wzmocnić psychikę i podnieść poziom energii”. Większość opisanych powyżej właściwości biologicznych została potwierdzona naukowo. Jak podaje Sułkowska-Ziaja i inni autorzy w swoim opracowaniu, badania mające na celu wykazanie skuteczności tego tradycyjnie stosowanego surowca oraz wyjaśnienie mechanizmów jego działania mają swój początek w latach 70. ubiegłego wieku, gdy po raz pierwszy zaobserwowano spadek remisji nowotworu po doustnym zastosowaniu naparu z owocników tego grzyba. Od 1977 roku Polisacharyd-K, znany pod nazwą Krestin, jest używany w Japonii jako adiuwant w terapii nowotworów. Uznawany jest za pierwszy zatwierdzony lek pochodzenia grzybowego w terapii tego typu chorób. Kolejny związek – Polisacharydopeptyd stosowany jest w Chinach ze względu na swoje właściwości immunomodulujące. Oba wymienione kompleksy pełnią rolę adiuwantów w czasie chemio- i radioterapii, wydłużające okres remisji oraz długość życia w różnych typach nowotworów. Związki te w przeprowadzanych testach in vitro wykazały także hamowanie aktywności wirusa HIV-1, a ostatnie badania wykazały aktywność tych związków in vitro wobec wirusa grypy typu A (serotyp H1N1) oraz wirusa
Herpes simplex typu 2 (szczep BH). Wodne ekstrakty z wrośniaka różnobarwnego hamują inwazję i migrację komórek nowotworowych, powodując redukcję masy nowotworu (o 36%), a także zmniejszają możliwości przerzutów z płuc. Krestin również znacząco pomaga w zwalczaniu zakażenia in vivo wywołanego wirusem ektromelii, cytomegalii i
Herpes simplex na drodze odpowiedzi immunologicznej. W zależności od zastosowanego rozpuszczalnika, ekstrakty z owocników wykazują zróżnicowane działanie przeciwbakteryjne.
Preparatom z wrośniaka różnobarwnego przypisuje się następujące właściwości lecznicze: przeciwnowotworowe, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, przeciwbólowe, immunostymulujące, hepatoprotekcyjne, hipoglikemiczne, antycholinergiczne, przeciwutleniające, inaktywujące aflatoksyny, przeciwbakteryjne (redukuje liczbę bakterii z rodzaju
Clostridium,
Staphylococcus i
Enterococcus, nie wpływa w znaczący sposób na poziom
Streptococcus spp.,
Bacteroides spp. oraz
Escherichia coli. lecz stymuluje namnażanie pożytecznych dla nas bakterii z rodzajów
Bifidobacterium i
Lactobacillus).