Stroigła chińska, kuningamia lancetowata, kuningamia chińska
Cunninghamia lanceolata

– gatunek drzewa iglastego z rodziny cyprysowatych występujący naturalnie na terenie Chin, poza tym rozpowszechniony w uprawie. Jest jednym z dwóch gatunków z rodzaju stroigła. W obszarze naturalnego występowania roślina ceniona ze względu na drewno, poza tym sadzona jest jako ozdobna i kolekcyjna.

Morfologia
Pokrój
Drzewa o pędach rozgałęzionych okółkowo (u młodych okazów), naprzeciwlegle i dwurzędowo. Boczne gałązki z czasem zasychają i są odrzucane. Pień pokryty jest włóknistą, czerwono-brązową korą. Drzewo jest jednopniowe lub wielopniowe (łatwo tworzy odrosty). Korona jest wąska, z wyraźnie rozdzielonymi okółkami poziomo rozpościerających się gałęzi bocznych. Końce bocznych pędów przewisają.

Liście
Wąsko lancetowate, sztywne, ułożone na pędach skrętolegle, gęsto, na brzegach drobno piłkowane, pośrodku zwykle nieco wygięte. Zazwyczaj osiągają od 3 do 5 cm długości i 3–5 mm szerokości. Za młodu są jasnozielone, z wiekiem ciemnieją. Od dołu mają dwa szerokie, białe paski aparatów szparkowych. Żywe są przez 5 lat lub nieco dłużej, potem zasychają.

Organy generatywne
Rośliny jednopienne. Strobile* męskie kotkowate, skupione po 16–30 na końcach gałązek. Mają 1,5–3 cm długości i 6–8 mm szerokości. W każdym strobilu znajduje się od 30 do 100 skrętolegle wyrastających łuskowatych mikrosporofili. Łuski mają kształt trójkątno-owalny, są piłkowane i zawierają po 3 kuliste worki pyłkowe. Szyszki żeńskie owalne ze skórzastymi, sztywnymi, trójkątnymi łuskami, na brzegach piłkowanymi i kolczasto zakończonych na szczycie. Wyrastają pojedynczo lub rzadko skupione po kilka. Na szczycie często przerastają dalej rosnącym, ulistnionym pędem. Osiągają 2,5 do 5 cm długości i 2,5 do 4 cm średnicy.

Nasiona
Rozwijają się po 3 na łuskach nasiennych, nieco spłaszczone, po bokach z wąskimi skrzydełkami.

Źródło: Wikipedia

* strobile - kłosy zarodnionośne. Tworzące się na szczytach pędów, mają szyszkowaty kształt.

W naszych warunkach klimatycznych lepiej sadzić ją w miejscach osłoniętych. Czasami cierpi od mrozu, ale wiosną szybko się regeneruje. Z reguły rośnie wielopniowo.

Moja ma około 10 lat... Na początku, przez pierwsze 2-3 lata stała w miejscu, ale jak ruszyła, to przyjemnie popatrzeć. czasem lekko podmarzała - widać to było po igłach i całych gałązkach.teraz, od dłuższego czasu jest spokój...
Bardzo ciekawe, rzucające się w oczy drzewo - nie tylko kształtem igieł, ale także wygladem łuzsczącej się kory.

fot.28.10.2016r













.

Moja od 3 lat też podmarza w zimie. Fakt, że nie okrywana.
Poll robisz cięcia formujące roślinkę? moja taka rozczochrana

Stroigła chińska pięknie zregenerowała się po zimowych przemrożeniach

Zdj.12.10.2017

basik napisał:
Nie Basiu, tylko ja podkasuję od dołu, abym mogła się dostać pod nią i popielic od czasu do czasu. Nie jest to żadną tajemnica, bo wszędzie trąbię, że na drzewach iglastych nie bardzo się znam, więc nie chciałabym jej zrobić krzywdy, skoro tyle przecierpiała a jednak się utrzymała w moim ogrodzie.

Teraz kuningamia stanowi piękny, mocnozielony akcent, tym bardziej widoczny, że drzewa liściaste stają się z dnia na dzień coraz bardziej łyse.


fot.12.11.2017r
.

W zeszłym roku, jesienią przesadziłam na nowe, przestronne, słoneczne stanowisko. Troszkę mniej zaciszne, ale poprzednie stało się dla niej za ciasne.
Wiosna wyglądała nieciekawie, ale dość szybko odbudowała się

fot.dziś (10.09.2019)

Kuningamia chińska, tegoroczny, jesienny nabytek. Stanowisko niestety nieosłonięte - mam nadzieję że sobie poradzi

Vero jak w Twoim ogrodzie radzi sobie kuningamia chińska?

Moja ma już osiem lat. Utworzyła sporo odrostów przez co wygląda trochę krzewiasto.






fot.25.10.2022

Basiu, moja ładnie przyrosła i się zagęściła.

Dzisiaj w promieniach słonecznych wydaje się być bardziej złocista niż zielona

Kuningamia lancetowata ładnie przezimowała.

14.04.2023

Kuningamia lancetowata, tym razem na raty

fot.08.10.2023