Polystichum woronowii

To mniej znany, rzadko spotykany paprotnik, spokrewniony i podobny do naszego Polystichum aculeatum. Naturalnie występuje w Iranie i Turcji. Zwykle można go spotkać w szczelinach skalnych, w pobliżu wodospadów, na brzegach strumieni i jezior, a także na zacienionych zboczach górskich.
Według niektórych źródeł jest mrozoodporny do - 20 stopni. czyli nie powinno być problemów z jego zimowaniem w naszym klimacie. Jak większość paprotników jest zimozielony..
Osiąga wysokość do 70 cm. Liście mają zazwyczaj kolor ciemnej zieleni, są twarde, błyszczące i skórzaste.

W ogrodzie należy zapewnić mu miejsce ocienione i przepuszczalne podloże.










Po raz pierwszy paproć została opisana przez Aleksandra Wasiljewicza Fomina (1869–1935)

Polystichum woronowii nie ucierpiał od pierwszych przymrozków, ale dziś dostał grubszą warstwę zrębków w okolicy bryły korzeniowej.


fot. 25.10.2024r.
.

Polystichum woronowii dobrze przezimował bez specjalnego zabezpieczenia.

Na fotce roślina rosnąca w zupełnym cieniu. Nie jest zbyt gęsta i trochę się pokłada. Będę musiał ją przenieść w jaśnoejsze miejsce.



Młoda roślina z wysianych zarodników, po zimie spędzonej w gruncie.

Jedna z moich kępek paprotnika Woronowa, która rośnie na lekko wzniesionej rabacie pod sztuczną cieniówką. Gleba jest tu żyzna, 'wzmocniona' dużą ilością kompostu liściowego i zleżałych zrębek, dlatego liczę, ze niedługo rozpocznie się jesienne widowisko.
Póki co, szata letnia:


fot. 31.08.2025r.
.

Polystichum woronowii , , wygląda na to, że dobrze zimuje bez zabezpieczeń.

Poll napisał: Po upływie trzech tygodni od ostatnich zdjęć, spektakl właśnie się rozpoczął- Rozwijają się nowe, dłuższe frondy:




fot. 23.09.2025r.
.