Martin Rickard napisał o niej, że to najpiękniejsza mrozoodporna odmiana paproci...
Została wyhodowana przez C.B. Greena około 1900 roku z zarodników znalezionych na Polystichum setiferum 'Bevis'.
To właśnie C.B. Green jako pierwszy znalazł zarodniki na swoim egzemplarzu' Część z nich wysiał, a część podarował C.T. Druery.
'Plumosum Green', a obecnie 'C.B. Green' to najciekawsza i najładniejsza paproć z wysianych przez pana Greena zarodników. J. Dyce sugeruje, że może być krzyżówką 'Bevisa' z paprotnikiem grupy divisilobum
Nie dorasta do takich rozmiarów jak 'Bevis'. W dobrych warunkach liście osiągają długość 45-60 cm. i mają rozłożysty pokrój. Listki długości 1,5-2 cm. są smukłe i drobno podzielone na długim odcinku, co daje im lekko pierzasty wygląd.
To paproć bardzo ceniona wśród miłośników paproci, ale niestety rzadko spotykana w kolekcjach, ponieważ niechętnie tworzy nowe korony i jest całkowicie sterylna.
Polystichum setiferum'C.B. Green', to u mnie nowa paproć. Jest jeszcze młoda, więc liście nie są w pełni wykształcone, ale widać, że będą delikatne i pierzaste.