Mam na imię Tomek. Zakładam wątek, choć od kilku dni biję się z myślami, czy starczy mi na to czasu. Jednak Monika (th) tak ładnie mnie zachęcała, że chyba nie mam wyjścia.

Dopieszczam działkę o powierzchni niespełna tysiąc metrów, ale narzekam już na brak miejsca, bo ambicje są większe niż dostępna przestrzeń. Na posesji stoi jeszcze przecież dom i dwa blaszane garaże, trochę iglaków, całkiem dorodnych, trzeba je było jednak uwzględnić jako dobro zastane, posadzone przez moich Rodziców, którzy tu też mieszkają i są do nich przywiązani. Wycięcie ich nie wchodziło w grę, co najwyżej podcinanie od dołu. Powierzchni do efektywnego wykorzystania jest więc znacznie mniej. Zresztą i ja lubię iglaki, bywają ciekawym tłem, choć i przeszkodą nierzadko.

Dlaczego ogród na kółkach? Ano dlatego, że w wieku 17 lat, w wyniku wypadku pozbawiłem się części sprawności i od tamtej pory już czterdzieści wiosen turlam się przez życie na wózku, w dodatku z przetrąconym słuchem. Na szczęście łapy pozostały sprawne. Na szczęście też nie turlam się sam. Moja żona cały czas mnie dopinguje, przeczuwała słusznie, że ogród da mi sporo satysfakcji, będzie miał działanie terapeutyczne.

Fakt ten tłumaczy także schemat organizacji terenu, który w zasadzie nie jest czymś z góry zaplanowanym, wykluwał się na bieżąco przede wszystkim z myślą o tym, żebym mógł się swobodnie przemieszczać. Chodzi tu o dzielenie powierzchni na mniejsze kawałki, dostępne - o ile to możliwe - z różnych stron. Zbyt gęsty ogród czy zbyt wąskie przejścia byłyby utrudnieniem. Jest więc efektem kompromisu między przemożną chęcią stworzenia przytulnego zakątka a potrzebą zachowania mobilności.

Wrzucam teraz trochę fotek ogólnych z ostatniego, najbardziej kolorowego okresu (maj, czerwiec), aby jakoś zagaić, dać z grubsza wyobrażenie o tym, co udało się osiągnąć. A potem, nie wiem, zdam się na siłę bezwładności. Zapraszam do oglądania.

Witaj Tomku!
Miło widzieć kolejnego zielonozakręconego z pięknym ogrodem

Z Twoich fotek wygląda ogród dojrzały i jakby większy niż piszesz
Na przyjrzenie się rabatom jeszcze przyjdzie czas, ale już podziwiam naprawdę zdrowe kwasoluby, które pokazywałeś
w innych wątkach..

Witaj Nelu i dzięki za miłe słowo.
Tak, mam wrażenie, że ogród osiągnął pewną dojrzałość (choć niektóre rzeczy chciałbym jeszcze zmienić). Wrażenie większej przestrzeni, to może kwestia kadrowania, kto wie? W wolnych chwilach spróbuję pobawić się w retrospekcję, sam sobie chętnie przypomnę, jak to kiedyś wyglądało. Bedę musiał trochę fotek przekopać.

Tomku-bardzo dobrze ,że pokazujesz swój piękny ogród ,a że masz dużo kwasolubów to dla mnie jeszcze większa frajda bo i ja kocham rodki i azalie ,wszędzie porządeczek aż milo popatrzeć....

Cześć Tomku. Piękny ogród i tak jak już Nela powiedziała, aż miło popatrzeć na tak zadbane Azalie i RH. U mnie tez troszkę iglaczków rośnie i też twierdzę, że są świetnym tłem dla roślin chociaż czasami trudno się z nimi współpracuje.

Zadoniczkowane roślinki czekają na wysadzenie, czy po prostu łatwiej Ci je obsługiwać?

Zaglądnęłam z ciekawości i aż mi dech zaparło, masz ślicznie i bardzo kolorowo w tym wiosennym czasie, ciekawi mnie co da kolory w lecie, a może będzie uspakajająca zieleń ...
Tomku bardzo spodobało mi się Twoje motto zapożyczone od Moneta, idealnie pasuje do Twojego ogrodu.

Żaneto, Aniu i Majko witajcie. Dziękuje za achy i ochy. Co do azalii w doniczkach to nie jest kwestia wygody, czasem nawet utrudnienie, bo np. donice stojące pod niektórymi świerkami bywają dla mnie niedostępne, pod innymi dostępne są. Wolę rośliny w gruncie, nie mam problemów ze schylaniem, kopaniem w ziemi, porządkowaniem ściółki, nawożeniem, łatwiej jest mi sobie z nimi radzić (jest spory wybór narzędzi o różnej długości). Długo się zastanawialiśmy, czy to zrobić, bałem się, że pewne rzeczy spadną na żonę. Ale uznaliśmy, że nie mamy wyjścia. Większość tych azalii siedziała pierwotnie w gruncie na obrzeżach świerka srebrnego, niestety rosły i kwitły słabo. Taki świerk jest za dużą konkurencją, oplata drobnymi korzeniami karpy, mam wrażenie, że je powoli dusił. Świerków mamy w sumie 6. To niełatwe. Pojemniki są jedyną możliwością wykorzystania przestrzeni pod nimi w przypadku azalii.
Majko, kolorów w lecie pewnie będzie niewiele, raczej uspakajająca zieleń. Nastawiałem się głównie na kwasoluby, może dlatego, że wymagają mniej pracy (przynajmniej tak mi się wydaje). Jeśli coś zakwitnie, podzielę się.

Wracając do tych donic, tu jest np. taka sytuacja. Zamarzyło nam się wstawić Elsie Lee przed tuję płożącą, tak żeby mackami oplatała donicę sprawiając wrażenie, że Elsie z niej wyrasta. Przy okazji świetne tło. Ale taka koncepcja skutecznie odcina mnie od donicy. Coś za coś. Podzieliliśmy się w takich przypadkach rolami. Ja obserwuję, diagnozuję i zlecam. Żona pomaga wykonać (chyba że ma zły humor ). Z opryskiem, czy podlaniem sobie poradzę (zresztą od ubiegłego roku siedzi tam kroplownik połączony z linią kroplującą), ale może zdarzyć co innego, wymagającego innej interwencji. To samo dotyczy innych pojemników, które zaczęliśmy tam ustawiać. Kiedyś otoczyłem tego świerka kamieniami, jakie są tam widoczne, bo chciałem trochę podnieść rabatę, żeby wsadzić azalie. Jak już wiecie nie wypaliło, ale obrzeże zostało, bo zwyczajnie mi się podoba, choć jest utrudnieniem. Na kompromisy między wrażeniem estetycznym a mobilnością nie zawsze, jak widać, mnie stać. Czasem wygrywa estetyka.

Dzień dobry ! Wpadłam z wizytą powitalną i podziwiam Twój ogród ,który troszkę przypomina mi mój .Masz u siebie rośliny ,które i ja lubię .Poza tym jest schludnie i czyściutko .Piękny ogród i jest przyjemnie go oglądać

Witaj Nowinko, dziękuję za miłe słówko. Cieszę się, że lubisz to, co i ja mam, ale z tego, co widzę, bo pozwoliłem sobie teraz zajrzeć do Ciebie, masz znacznie szerszy asortyment, znacznie więcej kwiatów i przede wszystkim gęściej. A ten mostek, to coś pięknego, fantastyczny akcent w ogrodzie. Nie mam na taki akcent miejsca, a szkoda.

Wpadłam i ja podziwiać nowy ogród dzięki intrygującemu tytułowi . Gratuluję pięknych i dopieszczonych ogrodowych zakątków oraz podziwiam bo ja jakoś nigdy nie nadążam za naturą która weryfikuje nieustannie moje ogrodowe zapędy

Dziękuję Wiesiu. Z naturą nie tak łatwo rywalizować. Chyba każdemu czasem zdarza się za nią nie nadążać, potrafi zaskakiwać. Ale ta natura jest na Twoich zdjęciach piękna, fotki są naprawdę zachwycające.

Uwielbiam szyszki koreanki.

Tomku, podziwiam. Padło tu wiele pochwał i pod każdą z nich mogłabym się podpisać. Świetnie wyszedł Ci ten kompromis a ogród na tym skorzystał.

Terapia ogrodowa pomaga wielu z nas, w tym i mi. Łatwiej byłoby siedzieć w fotelu i oglądać TV a tu trzeba wyjść z domu, popielić troszkę, zasilić.... Poruszać się. I to właśnie jest piękne w ogrodowaniu, bez względu na stopień naszej sprawności.
Pozdrowienia dla Ciebie i Twojej M.

Dziękuję Polu, jest dokładnie tak, jak mówisz. Tylko w ogrodzie, podczas pracy nic mnie nie boli. Za to, kiedy się kładę wieczorem po takiej aktywności, wszystkie mięśnie zaczynają się odzywać, a wraz z nimi pojawiają się wątpliwości, czy dalej warto się tak katować. Rano o wszystkim zapominam, idę do ogrodu po nową dawkę tego swoistego narkotyku. Tylko nie mogę wyjść z podziwu, jak Ty sobie radzisz na takim obszarze. To przecież wielki teren. Z drugiej strony jakie możliwości!

Witaj Tomku wpadłam i ja obejrzeć Wasz piękny dojrzały ogród bardzo lubię oglądać takie przemyślane ogrody i konsekwentnie urządzane pewnie dlatego że ja jak sroka wszystko mi się podoba i wszystko bym u siebie chciała upchnąć w tym moim małym ogródeczku

Dziękuję Danusiu, witaj. Twój ogród też piękny, a te strzyżone iglaki to prawdziwe arcydzieła. Mnie by się chyba ręce trzęsły z obawy, że zniszczę drzewko. Tym bardziej podziwiam, trzeba mieć sporą wiedzę.

Cześć Tomku
Wpadłam i... wpadłam. Po uszy Masz cudowny, wyważony ogród. Dość sporo przestrzeni, którą kocham w ogrodach bardzo. Porządek idealny... zazdroszczę, bo moje lenistwo weryfikuje stan mojego ogrodu i wciąż sobie wmawiam, że mam ogród naturalny

Proszę, wybierz jedno ze zdjęć, a ja je wstawię do Ilustrowanego Spisu Ogrodów

Edycja
Ale jesteś szybki

Witaj Ewo, dzięki za dobre słówko. Aż tak surowo się nie oceniaj, ja też lubię się polenić.
W Ilustrowanym spisie ogrodów od wczoraj już jest mój post. Wrzuciłem tam miniaturę i link zgodnie z zaleceniami. Jeśli nie jest tak jak trzeba, daj znać.