Triosteum himalayanum

Triosteum himalayanum , mimo, iż jest rośliną łatwą w uprawie, ba... nie sprawiającą jakichkolwiek kłopotów, rzadko można spotykać w polskich ogrodach . Ta wieloletnia bylina pochodzi z Chin i jak pisał pewien Amerykanin z 'Far Reaches Farm', nasiona jej były jedynymi na Płaskowyżu Tybetańskim, jakie udało się pozyskać w trakcie wyprawy, gdyż tylko one "nie były zżerane przez te cholerne jaki".

Gęsto owłosione łodygi o długości do 60 cm są rozgałęzione na szczycie w dwóch przeciwstawnych kierunkach . Zazwyczaj na łodydze wyrasta ok 10 par jajowatych liści także pokrytych włoskami.





Młode, wiosenne listki są mocno owłosione i mają czerwonawy kolor, który zanika w miarę wzrostu rośliny



2 do 5 kwiatów skupionych jest najczęściej na szczycie łodygi, jakby w kolebce tworzonej przez szczytową parę liści. Są one żółto-zielone ( nie białe, jak wyczytałam u pewnego polskiego fachowca - białymi kwitną inne gatunki Triosteum) z fioletowo-bordowym wnętrzem .









Okrągły, czerwony owoc ma ok 1 cm średnicy i zwieńczony jest krótkim "dziobkiem" , podobnie, jak np owoce porzeczki.





Dobrze znosi nasz klimat - u mnie w ogrodzie, bez jakiegokolwiek zabezpieczenia przetrwało doskonale mrozy -20C. Wymaga stanowiska półcienistego i żyznej, dość wilgotnej gleby. Roślina pokazana na zdjęciach rośnie w kwasnej , lekkiej ziemi, wzbogaconej nieco przekompostowaną korą. Latem podlewana jest regularnie razem z innymi roślinami, które towarzyszą hostom i paprociom w Jędrzejówce.







Trochę żałuję,że nie zebrałam nasion Triosteum himalayanum gdy dojrzały, ale może pojawią się jakieś samosiewy ? : Zastanawia mnie, dlaczego te " cholerne jaki" nie zjadały tak apetycznie wyglądających owoców. Czyżby były trujące?



ostatnie dni września

Moje Triosteum himalayanum, jak wiekszość roślin w ogrodzie, ucierpiało na początku maja od przymrozków. Zregenerowało się , ale jest sporo niższe, niż w innych latach. Właśnie kwitnie a na części rosliny widać już zielone owoce.



Niepozorne kwiaty pokazują się tylko na czubkach łodyg ( w tle kiść owoców)


.

Triosteum himalayanum bardzo ucierpiało podczas ubiegłego upalnego lata i musiałam je przenieść na mocniej wilgotne miejsce


fot.21.06.2019r.
.

Moje mimo codziennego podlewania wyschło na wiór
Ugotowało się biedactwo............................

Verciu, ja swoje dałam w pełny cień , w dno dawnego stawu. Jak widać, jest teraz sporo mniejsze, niż w ubiegłych latach.

Biało- różowe owocki Triosteum erythrocarpum, to prócz mięciutkich liści, najładniejszy element tej rośliny pochodzącej z Chin, Buthanu, Indii i Nepalu. kwiaty są niepozorne i nawet nie zauważyłam, kiedy się pojawiły.

Ten gatunek rośnie u mnie w półcieniu, z porannym słoncem




fot.24.07.2022r.
.

Triosteum erythrocarpum ruszyło owłosionymi, czerwonawo-zielonymi liśćmi. Za stanowisko ma miejsce wilgotne i półcieniste.


fot. 23.04.2023r.
.