W dokumencie ' Jones Nature Prints' , kapitan A.M. Jones, opisujący angielskie paprocie, najwięcej uwagi poświęcił właśnie 'Bevisowi'. Opis pochodzi z 1879 roku, kiedy paproć była oznaczona jako
Polystichum aculeatum pulcherrimum
Jones napisał - 'Być może największe odkrycie współczesności

...gdyby ją odnalazł aspirujący łowca paproci, w momencie odkrycia mógłby się oprzeć wrażeniu, że nie żył zupełnie na próżno'

Paproć została wyciągnięta z żywopłotu na zaoranym polu przez zwykłego robotnika, który z paprociami miał niewiele wspólnego. Całe znalezisko-ładna kępa z 6-7 koronami została przekazana panu Willsowi..Pan Wills, który dokładnie znał okoliczności odkrycia, a którego instynkt, wiedza i bystrość oka była bardzo znana, stanowczo twierdził, że jest to
aculeatum.
Dobrze, że ta piękna paproć jest z nami do dzisiaj i doczekała się swojej grupy-'Bevis group'
Na fotce roślina odbiegająca nieco od oryginału, o cechach
lineare.