Zanokcica północna
Asplenium septentrionale


Naturalnie występuje w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Jedna z najmniejszych i najdziwniejszych paproci, która rośnie w Polsce. Można ją spotkać na Śląsku i ponoć w Górach Świętokrzyskich. Jest objęta częściową ochroną.
To niewielka roślina bardziej przypominająca kępki trawy niż paproć. .Dorasta do 10-20 cm. Jej wąskie, jasnozielone frondy są często rozwidlone na końcach.
Rośnie zwykle w szczelinach skalnych, na stanowiskach bardziej suchych i słonecznych o podłożu krzemianowym. Tworzy niewielkie i mało widoczne kępy.

W tradycyjnych ogrodach jest trudna do utrzymania, nie lubi nadmiaru wilgoci a czasem potrafi przepaść bez wyraźnego powodu.
U mnie Asplenium septentrionale rosła w kilku różnych miejscach, ale przetrwała tylko w jednym. To podwyższona rabata, zacieniona po południu rosnącą obok niewielką sosną.





.

Tomek Mr napisał:
Zgadzam się z Tomaszem całkowicie. Ta malutka zanokcica północna, to jedna z najtrudniejszych w uprawie paproci i nie chodzi tu tylko o wilgotność stanowiska. Jak każda roślina żyjąca w enklawie, na ściśle określonym obszarze, ma swoje wymagania co do rodzaju gleby i akurat jej ciężko się przystosować do nieco odmiennych.

Chyba największe skupisko tej zanokcicy można zobaczyć w mało znanym, ale ciekawym zakątku Gór Kaczawskich , w rezerwacie przyrody Ostrzyca Proboszczowicka / Szlak Wygasłych Wulkanów na Dolnym Śląsku ( okolice Złotoryi). To tylko ok. 100 km od Wrocławia, więc odwiedzałam to miejsce kilkakrotnie. Podziwiać tam można nie tylko 'śląską Fudżijamę' - wygasły wulkan pokryty bazaltowym gołoborzem , ale przede wszystkim unikalną - dlatego chronioną już od lat XX-tych ub. wieku - charakterystyczną szatę rośliną.



Asplenium septentrionale rośnie tam na zasadowych, bardzo suchych stanowiskach, we wgłębieniach bazaltowych skał niemal w pełnym słońcu . Szukałam jej w cienistej części masywu poniżej szczytu, ale bezskutecznie. Tylko na samej koronie, w olbrzymich blokach skalnych znalazłam kilka stanowisk






Asplenium septentrionale , paproć przypominająca kształtem trawkę



.

Tomku, jak tam Twoja zanokcica północna? Moja niby żyje, ale żadnych optymistycznych przyrostów, to ja nie widzę.




fot.07.10.2018r
.

Polu, u mnie mocno ucierpiała podczas pamiętnych ponad 30 stopniowych upałów i ze sporej kępy został niewielki kawałek.Chyba nie mam nawet aktualnej fotki

Co tak pusto w tym temacie Jak tam się mają Wasze zanokcice północne?

Ostatnio nabyłam dwa egzemplarze. Jedna otrzymała stanowisko półcieniste, przepuszczalne na wzniesieniu typu skalniak.
Nad drugą się jeszcze zastanawiam, gdzie ją usadowić, co by jej dobrze było

fot.03.10.2020

Basiu, pusto w temacie, bo podejrzewam, że wszystkim Asplenium septentrionale pozamierało. U mnie w jednym miejscu z małej rośliki zrobiła się spora kępka i radziła sobie przez kilka lat, nadspodziewanie dobrze do czasu pamiętnych upałów sprzed 3 lat. Bardzo ją wtedy osłabiło i dzisiaj ma 4 listki, dł. 2 cm...jutro wstawię fotkę...jeżeli mój aparat ją wogóle wychwyci. W innych miejscach zachowywała się podobnie do ruta muraria, czyli zamierała zwykle w przeciągu 2 lat..

Tomaszu nie są to dobre wieści

Moja pociecha w dużym powiększeniu

Ło matko Polu u Ciebie również słabo rośnie?

Jeden z moich egzemplarzy posadziłam w środku murszejącego pniaka brzory. Okryłam stroiszem jodłowym i agrowłókniną. Dziś było 8st. na plusie, śnieg w tym miejscu stopniał, więc się wietrzyła

fot.21.01.2021

U mnie, niestety, przepadła. Miałam 2 egzemplarze, najdłużej utrzymały się 3 lata.

Moja zanokcica północna po zimie wygląda dość przyzwoicie

fot.18.04.2021

Ta rosnąca w pniaku brzozy wznawia wegetację.

fot.01.06.2021

Zanokcica północna (Asplenium septentrionale), druga zima za nią.

fot. 21.04.2022

Zanokcicę północną napotkałam dziś na zboczu Czartowskiej Skały, która znajduje się na Pogórzu Kaczawskim w woj. dolnośląskim. Nie ma jej dużo, a rośnie tylko po południowej, ciepłej, osłoniętej od wiatrów stronie.

Basiu, a na Ostrzycy ją znalazłaś?

Zanokcicę północną znalazłam również na Ostrzycy i tak, jak wcześniej opisywałaś Polu tylko na słonecznych stanowiskach.

fot. 25.03.2023

Moja bida przeniesiona na bardziej wilgotne, ale przepuszczalne stanowisko daje oznaki życia.

fot. 18.08.2023