Długo zastanawiałam się czy otwierać wątek, czy zostawić sobie pisanie postów w wątkach merytorycznych. Ale w końcu podjęłam decyzję, że otworzę. Nie będzie to wątek typowo ogrodowy, bo i mój ogród nie jest typowo ogrodowy. Nie ma w nim wyczesanego trawnika, ani obfitości bylinowych rabat. Nie ma strzyżonych krzewów, ani wytyczonych ścieżek. A po kilku latach walki z rodzimą przyrodą, doszłam do tego czego chcę: SPOKOJU.
A spokój mam wtedy, gdy snu z powiek nie spędzają mi chwasty zarastające rabaty i kolejny kopiec usypany przez kreciego gościa...Gościa??? On się czuje jak u siebie w domu
To co mam w swoim ogrodzie gwarantuje mi równowagę między pracą zawodową i relaksem w czasie grzebania w ziemi. Dodatkowo daje mi czas, w którym mogę się oddać swoim pasjom pozaogrdowym.

Zapraszam więc wszystkich, którym nie przeszkadza mech na trawniku, kwietna łąka i często, zbyt wysoka trawa.

Działka ma 14 arów. Część terenu zajęta jest przez dom i podjazd. Od strony wschodniej rośnie lasek, właściwie zagajnik, samosiew. Od południa las


Po zachodniej stronie mam sąsiadów i taki widok zimą


Od północy, za drogą latem kołysze się zboże


Mam w domu trzy kocurki i dwie kotki. Wszystkie po przejściach, o których, mam nadzieję, już zapomniały.
Julek


Batman


Eranka (kolorowa księżniczka)


Tola


Majek



Zapraszam wszystkich i witam serdecznie

No wow, wow i jeszcze raz wow

Dobra decyzja

To ten gliniany dołek zadziałał jak katalizator

Widok na hostowisko pod lasem zarąbisty Co rośnie za brzozą?

Witaj. Ewo
Będę zaglądał nie tylko ze względu na hosty, ale również dla innych roślin.

Ewciu ,jak fajnie Dobrze ,że wątek otworzyłaś .Ogród będę z chęcią odwiedzać i kocurki chętnie oglądać
A także wszystko co zapodasz

Siberio, czy dołek??? Można by powiedzieć, wyszłam z dołka
Teraz już mam trochę więcej czasu, a warto mieć gdzieś spisane wspomnienia.
Inaczej nie pamiętałabym pewnie, że to miejsce


kiedyś wyglądało tak


Za brzozą? zwykła leszczyna z orzeszkami dla wiewiórek. I dla nikogo innego

Marku, cieszę się, że jesteś

Hej Ewuniu/Nowinko, ogromnie się cieszę, że jesteś W wirtualnej przeszłości odwiedzałaś moje zmagania z hostami pod lasem, mam nadzieję, że i tutaj będziesz dobrze się czuła.

Odpowiedni czas na zakładanie wątku, całą zimę można przedstawiać swój ogród. Miło popatrzeć na ogród gdzie nie wszystko poddane jest kosiarkom, sekatorom i nożycom no i te czterołapy, to jest to co lubię najbardziej.

Jak to "zwykła leszczyna"? Każda leszczyna jest drzewem niezwykłym, bo rodzi jadalne owoce (nieważne kto je zjada) a poza tym jest drzewem o systemie korzeniowym przyjaznym hostom

Miejsce z hortensją (chyba) bardzo obiecujące

Żebyś wiedziała, jak za mną "chodzą" koty... a nie mogę ich mieć, bo jeden ma alergię, a drugi awersję...

Romciu, czas jesienno zimowy dobry jest na nowe plany Serce się raduje z Twoich odwiedzin

A tu jeszcze ikonka do spisu

a ja już zrobiłam ikonkę z fotki która mnie ujęła, może zostać? czy mam podmienić?
Ewciu, proponuję zrobić w stopce linka do Twojego ogrodu, łatwiej będzie dla zaglądających

Siberio, leszczyna ma dobry system korzeniowy, ale tam rozpanoszyła się brzoza. Oczami wyobraźni widzę olbrzymie hosty w tym miejscu, ale łopaty wbić się nie da, niestety.

Koty mam przypadkiem, ale zakochałam się w nich na zabój.
Nic na siłę, masz futrzaste czworonogi, które Cię kochają

Romka, podmienić!!!!!

Roma napisał:
Romciu, jeśli Cie ujęła, to nie mogę zmieniać, niech tak będzie

Edycja
zobaczyłam . Romciu, to było... ze dwadzieścia lat temu
Niech zostanie, wszak o ten spokój tu chodzi

Administrator protestuje...ja już tak nie wyglądam... kobieta zmienną jest...

a ku-ku

Siberia napisał:
a właśnie, że nie

Swoją miniaturę też zmieniłam

I zaraz tu posprzatamy, pierwsza strona jest świeta

Efkaaaaaaaaaaaaaaaaaaa ale sie cieszę.
takie wzgórki i pagórki widać w tle...Możesz nam przybliżyć nieco geograficznie to miejsce? Wiemy, że Małopolska, koło Krakowa...I tyle tylko.

Siberia napisał: Siberio, to zdjęcie pokazuje jak zaczęła się moja przygoda z tym miejscem. Tak właśnie było. Chwasty po pas, a ja na kocyku z mocnym postanowieniem w sercu, że w ziemi ani nawet końcem palca nie grzebnę. Nigdy!
Pierwsze róże sadził mój mąż, choć teraz ogród wcale nie jest Jego pasją
To taka metafora: znajdź wyciszenie w chaosie

Polciu , ależ się cieszę, że się cieszysz

To moja matkowizna. W tym miejscu zakochał się mój mąż, gdy zobaczył pole na wzgórzu, las w wąwozie na końcu pola, Tatry na horyzoncie (była piękna pogoda). Wieś położona jest 5 km za tablicą administracyjnej granicy Krakowa, w gminie Mogilany. Tu nic nie jest równe, wszędzie są górki, wzgórza i dolinki. Jeszcze jest mnóstwo zalesień.

Teraz już Tatr nie widzimy z domu, dęby wyrosły w ekspresowym tempie Ale spacerując po okolicy mamy takie widoki

Mogilany- to niedaleko miejsca gdzie urodził się Mój Ojciec i gdzie mieszka cały klan Moich wujków, cioć i kuzynów.

Ale mam radości z Waszych odwiedzin Witajcie krajanie (co prawda Jurek po mieczu, ale zawsze to coś )

Jurku, bardzo niedaleko?
Kondziu, oglądając Twój ogród, celowałam na Swoszowice, Opatkowice, Skotniki...