Róża
Paul`s Himalayan Musk
Paul's Himalayica, Double Pink, Paul's Tree Climber

Róża wyhodowana przez George`a Paula w 1916, prawdopodobnie ze skrzyżowania R. brunoni z hybrydą tego samego gatunku.
Pnąca, rambler. Raczej do prowadzenia przy drzewach, ponieważ wzrost ma niepohamowany, pędy cienkie, długie, wiotkie i kolczaste do przesady. Pięciometrowy roczny przyrost dla tej róży to bułka z masłem. Nie wyobrażam sobie upinania jej na podporze, chyba pod warunkiem, żeby wyznaczyć jej osobistego ogrodnika, dla którego byłaby jedynym obowiązkiem. Teoretycznie, kwitnie na dwuletnich pędach, w praktyce natomiast jest tak zaabsorbowana nieustającym wzrostem, że często zapomina o meritum. Jeśli już jej się zdarzy, wygląda zjawiskowo z pękami różowo- białych pełnych kwiatków, nawet jeśli "strong, musk fragrance" podawany przez Help Me Find okazuje się tylko takim sobie zapachem, wyczuwalnym zresztą dopiero po wetknięciu nosa między płatki...
Mrozoodporność tej róży określana na strefę 4b,
wydaje mi się kosmicznym nieporozumieniem: roślina, która nie zasypia nigdy (bo przecież MUSI rosnąć), nie ma prawa dobrze zimować.
Uważam, że uprawianie tej róży w klimacie Polski to pomyłka i, jeśli ktoś chciałby mi udowodnić, że się mylę, to wysłucham jego argumentów z uwagą, a nawet radością. Świadomość, że popełniam konkretne błędy uwolniłaby mnie przynajmniej od refleksji typu "Po co ja TO trzymam?!".

Kwitnienie z 2015 roku, jedyne w ciągu chyba już siedmiu lat wspólnego ogrodowania :

Paul`s Himalayan Musk mam siedem lat. Nie kwitła tylko w pierwszym roku po posadzeniu. Z założenia miała wspinać się po robinii akacjowej, ale robi wszystko inne, tylko nie do góry. Przestałam z nią walczyć i pozwoliłam robić to co chce, no może prawie to co chce ( zabraniam włażenia na trawnik). Kwitnie co roku, raz lepiej innym razem gorzej.