Podbiał pospolity (Tussilago farfara L.) jest byliną z rodziny astrowatych (dawniej złożonych). Kwiaty pojawiają się na przedwiośniu lub wczesna wiosną jeszcze przed pojawem liści.
Surowcami leczniczymi są: całe ziele, liście, kwiat. Całe rośliny lub ich części suszy się w temperaturze do 50 stopni C lub przerabia na świeżo. Z podbiału można sporządzić sok, syrop, macerat, intrakt, wino, odwar i napar.
Podbiał zawiera m.in.: śluzy, inulinę, tusilagon, kemferol, kwercetynę, cholinę, fitosterole, garbniki, alkaloidy pirolizydynowe, olejek eteryczny, luteinę, pektyny i sole mineralne.
Preparaty z całego ziela lub z liści powlekają błony śluzowe jamy ustnej, gardła i krtani, zmniejszają podrażnienie, powodują rozrzedzenie i wydalanie wydzieliny w górnych drogach oddechowych, ułatwiają odksztuszanie, działają również ściągająco, przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie. Preparaty z kwiatów podbiału mają silniejsze właściwości przeciwskurczowe lecz słabsze powlekające i ściągające.
Podbiał należy stosować w lekkich nieżytach górnych dróg oddechowych z towarzyszącym bólem gardła, kaszlem (tussis to po łacinie kaszel), utrudnionym przełykaniem i odksztuszaniem oraz pomocniczo w przewlekłym zapaleniu oskrzeli i w suchym nieżycie gardła u palaczy tytoniu, a także w stanach skurczowych dróg oddechowych powodowanych alergią lub astmą. Jak podaje Różański podbiał rozkurcza też przewód pokarmowy, reguluje wypróżnienia, spowalnia wchłanianie cholesterolu i tłuszczów. Suszone liście podbiału można palić w fajce aby ulżyć napadom astmatycznym.

Poniżej parę stosowanych przeze mnie receptur:
Odwar podbiałowy: 1 łyżkę rozdrobnionych świeżych lub suszonych liści podbiału zalać 250 ml wody, gotować przez 3 minuty, odstawić pod przykryciem na 15 minut, przecedzić, pić po 50-70 ml kilka razy dziennie między posiłkami przy nieżycie górnych dróg oddechowych, zapaleniu oskrzeli, alergii i astmie. Odwar można stosować zewnętrznie na otarcia, zaczerwienienia, siniaki, stłuczenia oraz do przemywania cery trądzikowej i do okładów zapobiegających nadmiernemu rogowaceniu naskórka. Do leczenia zmian skórnych warto stosować świeżo wyciśnięty sok.
Napar podbiałowy: 1 łyżkę suszonego ziela lub kwiatów zalać 1/2 szklanki wrzącego mleka lub wrzącej wody, parzyć pod przykryciem przez 20 minut, przecedzić, dodać łyżeczkę miodu spadziowego lub soku malinowego. Stosować przy przeziębieniu, kaszlu i grypie 3 razy dziennie po 100 ml.
Intrakt podbiałowy: 1 szklankę zmielonego świeżego ziela lub kwiatów zalać 500 ml 40% gorącego alkoholu, dodać ¼ szklanki miodu spadziowego, naczynie szczelnie zamknąć i odstawić w ciemne miejsce na tydzień, przefiltrować, stosować 3-5 razy dziennie po łyżeczce w przypadku wystąpienia kaszlu, kataru, chrypy i trudnościach z oddychaniem.

Preparatów z podbiału nie należy zażywać dłużej niż przez 6 tygodni. Nie należy podawać ich kobietom w ciąży i karmiącym piersią. W domowym ziołolecznictwie lepiej nie łączyć podbiału z żywokostem, starcem czy lepiężnikiem ze względu na skumulowanie alkaloidów pirolizydynowych, które występują w tych roślinach.