A tak wygląda moja paproć w tym świetle wyszła za bardzo niebieska

Polystichum vestitum trafiło do mojego ogrodu po wiosennych ogrodniczych targach w Berlinie , w kwietniu 2013r. Nie było zbyt duże, ale przyzwoicie rozkrzewione i cudownie ciemne



Dobrze zabezpieczone przetrwało zimę, ale wiosenne przymrozki 2014 niemal wymroziły je do cna i to do tego stopnia, że potrzebowało 2 lat, aby dojść do siebie. W VII 2015, cała paproć składała się tylko z kilku liści.

fot.lipiec 2015



Jesienią 2015 przesadziłam je na dobrze osłoniętą i półcienistą część stoku paprociowego, między większe rośliny. Wysadzony do ziemi kompostowej zasilonej w tłuczone skorupki i garstkę dolomitu, solidnie okryta stroiszem iglastym, zebrała się , zagęściła, choć jej frondy sa bardzo krótkie - maja ok 10 cm. Liczę na to, że w przyszłych latach zaczną wyrastać coraz dłuższe.

fot.13.11.2016r





Wśród innych paproci ( Dryopteris erythrosora i Polystichum setiferum Weichenstephan)...Świetnie widać różnicę kolorów



paprotniki gatunki

Polystichum vestitum na nowym, cienistym i wilgotnym stanowisku


02.08.2017r

Jak widać na zdjęciu, pięknie odbija światło.
.

Nie bardzo wiem, co robić z ta paprocią Owszem....gęściutka, ale niska straszliwie. Jej frondy mają jakieś 10 cm długości.


fot.13.10.2017r
.

Serce mnie boli, jak na niego patrzę, bo taki piękny a nie może się oderwać od ziemi. No cóż...Polystichum vestitum, to paproć z Nowej Zelandii więc poza szklarnią nie ma chyba szans na osiągnięcie większych rozmiarów Mam dwa egzemplarze, oba zimowały w zacisznych miejscach, dobrze okryte.
Kolego Tomaszu, jak poczuwa się Twój?


fot.20.05.2018r
.

Mój po zeszłorocznych przymrozkach i podziale wygląda słabo. Zaczął rozwijać pierwsze liście.

Piękny, gęsty, ale liście nadal nieduże




fot.18.08.2018r
.

Mój paprotnik vestitum powoli się zagęścił, ale pastorały mają tylko 10 cm długości.

On chyba nie ma szans na to, by w naszych warunkach klimatycznych osiągnąć większe rozmiary. Przecież uprawiamy Polystichum vestitum od kilku lat i nic, żadnego spektakularnego wzrostu. Ja mam dwa egzemplarze tego paprotnika na dwóch różnych stanowiskach, w wielkiej odległości od siebie. Nad jednym buduje nawet osłonę z kamieni, ale nie widzę, by te moje starania przekładały się na wielkość/długość frondów paproci. Może to nie zbyt zimne zimy a nasze lata są zbyt gorące dla niego?

Polystichum vestitum rosnące na stoku pod murem, po ostatniej, najzimniejszej nocy w tym sezonie, był mocno oszroniony. Drugi egzemplarz, rosnący przy dzikiej części działki (bardziej osłonięte stanowisko), miał białe tylko końcówki liści




fot.18.11.2018r
.

Polu może nie jest duży, ale pięknie rozrośnięty.
Dbaj o niego ,śliczny ci on.

Polystichum vestitum...lub chilense, jak sugerują niektóre źródła, po zimie wyglądał na martwego, bo cały zbrązowiał.. Teraz powoli odbija.

Nieźle się rozrósł, ale biorąc pod uwagę jakie rozmiary osiąga w Nowej Zelandii , to wciąż kurdupel

Jeden z moich Polystichum vestitum po zimie prezentuje się bardzo przyzwoicie. Drugi, po ubiegłorocznym przemrożeniu ciągle ma grzywę zaschłych liści i tylko pojedyncze zielone.


fot.29.02.2020r.
.

Polystichum vestitum 'Dwarf', mój tegoroczny, wiosenny zakup. Otrzymała zaciszne, chłodne, stale wilgotne stanowisko w świetlistym cieniu. Właśnie pojawiają się nowe pastorały.

fot.30.05.2020

Wydaje mi się, że na duże egzemplarze Polystichum vestitum, w naszym klimacie nie ma co liczyć. Dwie starsze rośliny wypuściły kilkunasto centymetrowe liście, ale daleko im do normalnych rozmiarów. Dużo lepiej rośnie odmiana 'Dwarf. która ładnie przyrasta, ale to pewnie przez to, że zimę spędziła prawdopodobnie w szklarnii.

A mnie się podoba taka miniaturowa

Polystichum vestitum 'Dwarf' fot.28.06.2020

Tomek Mr napisał:
Raczej nie a szkoda. Wielkie wyglądałoby zjawiskowo!



.

Polystichum vestitum praktycznie od lat nie zmienia swoich rozmiarów


fot.15.10.2020r.
.

Polystichum vestitum po zdjęciu zimowych ociepleń (gałęzie sosny)


fot.30.03.2021r.
.

Poll, u mnie po zdjęciu okrycia Polystichum vestitum wygląda delikatnie mówiąc nieciekawie...to ta kupa nieszczęścia pod liściem D.sieboldi



Mam nadzieją, że serca/korony nie ucierpiały...