Adiantum venustum


Adiantum venustum na naturalnych stanowiskach występuje w południowych Himalajach i Nepalu (stąd ang. Himalayan maidenhair). Jej polskie nazwy - niekropień wdzięczny, niekropień powabny, adiantum powabne są dość rzadko używane przez hodowców paproci.

Jest wyjątkowo ozdobną , delikatną z wyglądu paprocią okrywową - w dobrych warunkach dość szybko się rozrasta podziemnymi kłączami. Liście tej paproci są częściowo zimozielone, stąd angielskie określenie 'evergreen maidenhair'. Dorasta zazwyczaj do 15-25 cm wysokości . Pierwsze brunatne pastorały pojawiają się już w kwietniu i niekiedy giną od przymrozków.

Jej wymagania nie są wielkie a uprawa jest bardzo prosta - czasem wystarczy wetknąć kawałek kłącza między kamienie, jednak trzeba poczekać, aż się ładnie rozprzestrzenią i wydadzą dziesiątki liści.Podłoże powinno być wilgotne i przepuszczalne a stanowiska cieniste.

Adiantum venustum dobrze zimuje w naszym klimacie ale nie zaszkodzi lekkie okrycie na zimę.












.

Chyba mam i ja, ale moja w porównaniu z Tomkowymi to baaaaaardzo ubogi krewny



Ma trzy listki na krzyż

Joasiu,wydaje mi się że Twoja paproć to Adiantum pedatum lub jego odmiana.Zobacz w naszej bazie i porównaj.

Tomku no właśnie mam z nia problem bo najpierw ją oznaczyłam jako pedatum, ale pooglądałam wiele zdjęć i w naszej bazie i w ksiązkach, które mam i jednak mi nie pasowała. No to znalazłam venatum i uznałam, że pasuje zdecydowanie bardziej .....ale pewności żadnej nie mam, a upierać się przy tym oznaczeniu absolutnie nie zamierzam. Ona mała jest, ma raptem kilka pędów, niewysokich, może jeszcze ma cechy młodzieńcze bardziej? ... zaznaczę znak zapytania przy niej, by ją obserwować...

Joasiu, Tomek ma racje, to Adiantum pedatum. Daj, proszę całą rośline do paproci foto, dobrze? One maja zupełnie inna budowe i tworzą zupełnie inne kępy, upewnimy się.

Niekropień wdzięczny.... O rany, co za nazwa dla tej śliczności ??? ... Kto ją zna i kto używa??? Ktos, kiedyś określił ją, jako paproć o listkach w kształcie zielonych łez .Ślicznie.

Adiantum venustum mam w kilku miejscach. Uwielbiam, gdy się zwiesza z podwyższonej rabaty paprociowej, czy z pomiędzy kamieni na murku paprociowym . Nie ma chyba lepszej paproci ...'zwieszalnej'

fot.22.08.2016r, suchy skalny murek









...

Joasiu, for you...porównanie frondów (liści) Adiantum pedatum (w tym wypadku Miss Sharpless)i Adiantum venustum.

Adiantum pedatum, jak widac, liść ma kształt ptasiej stopy ( niemal rzut koła)



Back



Adiantum venustum, liść 'tworzy' leciutko powyginaną gałązkę złożoną z mijankowo położonych łodyżek



Back



Razem Dla lepszego wyłapania różnic pomiędzy Adiantum venustum i Adiantum pedatum

Pollu Kochana moja! Tak powinny wyglądać książki! Piękne porównanie i pokazanie różnic u dwóch skądinąd bardzo podobnych do siebie roślin. Padam do stóp w podziękowaniu To ja mam kaczą stopę! Ups! Ptasią Patrzaj:



stopa jak złoto
dziękuję i już ją przemianowuję Dziękuję i Tomku za zwrócenie uwagi na błędne oznaczenie Dzięki Wam się uczę

Paproć kupiona jako paproć domowa spędziła sezon w cieniu pod jabłonką. Przymrozki sprzed 2 tygodni przebarwiły już nieco część liści.
Na zimę przykryję liśćmi i gałązkami świerkowymi.

Leszku, kupiłeś prawdopodobnie Adiantum raddianum.Jest podobna do venustum, ale ma bardziej powcinane listki.Jeżeli to ona to nie przezimuje w gruncie.

Adiantum w grudniu:

Sierpniowe Adiantum venustum.

Beato, dość duża ta Twoja kępa. Ile sezonów liczy?

Po sporych przymrozkach, adiantum powabne przybrało nieco inne, bardzie rude barwy.

fot.12.12.2016r





warunki uprawy

Aż sprawdziłam w kajecie- mam to adiantum od 2011. Ono sobie tak siedzi, siedzi a jak już ruszy, to daje na całego Próbowałam znaleźć zdjęcie całości ale diabeł ogonem nakrył... Już je podskubywałam w celu ograniczenia kilka razy.

Ja bym była szczęśliwa, gdyby rozrastało się w piękne, wiszące kępy w wielu miejscach. Po troszeczku, cierpliwie podbieram i wtykam kłącza w różne miejsca. W sumie, nie powinnam narzekać, bo 4,5 roku temu, dostałam taka kępkę


.

Wcześnie rozpoczyna wegetację. Pierwsze pastorały pojawiaja sie już pod koniec marca.
Dzisiejsze fotki.

Tomku, to te peryskopy?

Halino , peryskopy w zbliżeniu .


.

Kondzio napisał:
To jest właśnie ta cecha, którą warto wykorzystać w ogrodzie! U Tomasza adiantum powabne pięknie zwisa z pomiędzy kamieni, nadając rabatom lekkości i pewnej nonszalancji . Postanowiłam i ja skorzystać z jej umiejętności rozchodzenia się cieniutkimi kłączami i wtykam gdzie tylko mi pasuje.

W tym roku zostało nieco wykoszone przez przymrozki, ale część kęp odbiła i powoli nadrabia straty. Zdecydowanie jednak jest niższe, ma krótsze liście.
Adiantum venustum , jako zadarniacz pod inną ciekawą paprocią - Phegopteris decursive-pinnata


fot.19.07.2017r
.

Tomku, pokazywałeś Adiantum u programie Mai i bardzo mi się spodobało . Nie wiem jednak czy dobrze zapamiętałam. Czytam tutaj, że potrzebuje cienia a wydawało mi się, że mówiłeś iż poradzi sobie w słońcu .
piszecie, że rozrasta się kłączami. Czy to znaczy, że bywa inwazyjne?

Edyto , oby wszystkie rośliny były takie inwazyjne Daleko jej do runianki czy barwinka.U mnie rośnie od kilkunastu lat i nigdy nie było z nią problemu. Nadwyżki rozsadzam w inne miejsca lub robię sadzonki. Jest niezwykle ozdobna i każdemu ją polecam. Obawiam się, że w pełnym słońcu może wegetować, ale już lekko ocienione i wilgotne stanowisko ją zadowoli.
Tu rośnie na stanowisku z kilkugodzinnym słońcem, w piaszczystym podłożu. Po kilku latach wspięła się pod murkiem oporowym na wyższy poziom.