Gwoli wyjaśnienia...

Tomasz kupił swoją paproć, jako Dryopteris crassirhizoma a gdy była już dorosła, ja kupiłam swoją, oznaczoną, jako Dryopteris buschiana.. Różnice w wyglądzie- m.in kolor łusek na łodygach, przypisywaliśmy różnicy w ich wieku. Moja paproć jednak dojrzała i łuski nadal były rudobrązowe, zaś u paproci Tomka, wyraźnie czarne, co dobrze widać na zdjęciach w pierwszym poście.

Aby obserwować obie, postanowiliśmy wymienić się swoimi nerecznicami.Co z tych obserwacji wyjdzie, przekonamy się.
.

W tym roku wszystkie rozwinięte już pastorały, zniszczyły przymrozki i musiałem powycinać.Teraz powoli się regeneruje

Poll napisał:
Dryopteris crassirhizoma z podziału paproci Tomasza - kilka dni w moim ogrodzie


fot.04.08.2017
Za stanowisko dostała widne, sporo podlewane miejsce o kwaśnej glebie.
.

Mój tegoroczny wiosenny zakup pod nazwą Dryopteris buschiana

Zdj.dziś 18.10.2017

Do uprawy tej paproci zachęciły mnie m.in. opinie i zdjęcia Tomka...


14.10.2017

Rośnie u mnie od dwóch lat na półcienistym, ale mam wrażenie, że za suchym stanowisku...

Dryopteris crassirchizoma w jesiennym wydaniu.



Polu, tak jak napisałaś wcześnie,j wydaje mi się że crassirhizoma i bushiana to dwie różne nerecznice. Nie wiem czemu w niektórych źródłach podają że to synonimy? Ale do skąpych i sprzecznych informacji na temat paproci zdążyliśmy się już przyzwyczaić przecież

Możecie napisać, czy wspominane różnice w barwie łusek między Waszymi egzemplarzami nadal się utrzymują? Może jest to cecha osobnicza lub zależna od stanowiska, nie zaś taka, która definiowałaby przynależność do innego gatunku? Czy zauważyliście jakieś inne różnice między wymienionymi paprociami?

U mnie Crasirrhizoma jest największą (po osmundach) paprocią. Ma równy, wazowy pokrój. Bushiana raczej nie osiągnie takich rozmiarów, ma inny pokrój i sporo jaśniejszy kutner.

Myślałem, że pisząc o różnicach dostrzegacie je np. w barwie, czy kształcie łusek i to na tyle subtelnym, że tylko przy bliższy porównaniu roślin można wnioskować o ich przynależności do dwóch gatunków, no ale zdjęcie mówi samo za siebie...

sonaj napisał:
To, że w tej chwili widać taką różnicę, nie znaczy, że późną wiosną łatwo byś je rozpoznał.
Na poniższym zdjęciu są liście tej samej odmiany paprotnika rosnącego na różnym stanowisku i też można powiedzieć, że zdjęcie mówi samo za siebie.

No nie mogę przejść obojętnie i nie zrobić fotki

Dryopteris crassirhizoma utworzył imponujący zielony lej



fot.14.05.2018r
.

Gdzie koleżanka zdobyła tak piękny okaz?

Tomek Mr napisał:
Nie dziwię się Niektóre z pastorałów przywodzą mi na myśl węża Midgardu pędzla J. H. Füssliego...

Mój egzemplarz w tym roku także wybił w niemal czarnej 'skórze', poza tym zaczął ładnie przyrastać

Dryopteris buschiana

Zdj.22.04.2018








a tak wygląda dziś 16.05

Tomek Mr napisał:
Za czasów, gdy kolega jeszcze spuszczał nogi z gazety na podłogę, koleżanka wyrabiała sobie znajomości w świecie paprociarzy....Więc teraz korzysta

Piękny okaz - jak to określił Tomasz - Dryopteris crassirhizoma, nadal rośnie i zapiera dech w piersiach


fot.22.05.2018r
.

W tym roku, pomimo upalnego lata i ulewnych deszczy prezentuje się świetnie. ..jak żywcem przeniesiona z tropikalnej strefy .

Moja nerecznica grubokłączowa także wspaniale się prezentuje - widać, ze tropikalne lato jej służy. Uwielbiam siadać nad oczkiem i ją podziwiać


fot.05.08.,2018r
.

Moja rośnie w świetlistym cieniu, stanowisko raczej chłodne. Rośnie zdrowo, co mnie z resztą wielce cieszy

Zdj.03.10.2018

Doczytałem, że synonimami są Dryopteris crassirhizoma var. maackii i Dryopteris bushiana var.maackii ...czyli jak to w paprociach dużo zamieszania i domysłów.
Obydwa te dryopterisy są warte zachodu...ale wiosenna crassirhizoma jest zjawiskowa.