Lilia Drobna
Lilium pumilum


> Ilustrowany wykaz gatunków i odmian lilii – D
> Wykaz gatunków lilii botanicznych
> Rabaty czerwone i bordowe

Lilium pumilum czyli Lilia drobna została opisana po raz pierwszy w 1812 roku przez Augustina Pyramusa de Candolle, botanika szwajcarskiego. Rośnie naturalnie na terenach Mongolii, Syberii, Mandżurii, Korei i w północnych Chinach. Przykra wiadomość jest taka, że to roślina krótkowieczna, czterolatka to już Matuzalem w gatunku. Dobra wiadomość - łatwo rozmnaża się z nasion. Roślina nie jest wysoka, jak zresztą sama nazwa świadczy, jeżeli osiągnie 80 cm to już dobrze, na ogół bywa niższa. Kwiat turbankowy, lśniący, jakby nawoskowany, barwy czerwono-pomarańczowej. Z moich doświadczeń wynika, że im lepsze ma warunki, tym bardziej zmierza ku żarówiastej czerwieni, tym więcej ma też kwiatów na pędzie - ponoć do dwudziestu. Pachnie, jakkolwiek uważam, że jest to zapach dla amatorów, można założyć, że spodoba się tym, którzy cenią woń wawrzynka lub hiacyntów. Jak dla mnie, dużo za dużo, aż strach pomyśleć, co by było, gdyby ta lilia była większa i miała potężniejszą siłę rażenia . Kwitnie jako jedna z pierwszych, już w czerwcu. Jest całkowicie mrozoodporna, jak na sybiraczkę przystało.
Lubi podłoże przepuszczalne i wilgotne, dobrze reaguje na ściółkowanie, preferuje stanowisko słoneczne lub lekki półcień. Dr Kazimierz Mynett zaleca podłoże zasadowe, niektórzy wspominają o kwaśnym (RHS) i bądź tu mądry... W każdym razie, ja mam glebę zasadową i grymasów nie było, choć, powiedzmy sobie szczerze, jakichś rekordów na plus też nie. Ale popełniłam kilka błędów i może za drugim razem będzie lepiej . Warto sadzić w grupach po kilka, kilkanaście sztuk, wtedy efekty są bardziej spektakularne.
Gdyby ktoś chciał się zabawić w hodowcę nowych odmian, Lilium pumilum krzyżuje się z L. amabile, L. bulbiferum, L. callosum, L. cernuum, L. concolor, L. dauricum, L. davidii, L. martagon i L. philadelficum. Zatem pisarze do piór, hodowcy do zapylania - sława i honory czekają
Co do dostępności: można kupić cebule, można też siać. Trzeba pamiętać, że w momencie, gdy zakwitnie nam tylko jedna L. pumilum, to nasion nie będzie, akurat przy tym gatunku do tanga trzeba przynajmniej dwojga Zawsze zatem warto mieć jakieś w odwodzie, bez większych problemów powinny zachować zdolność kiełkowania przez dwa lata, a gdy będziemy przechowywać je w lodówce, to nawet dłużej.

U mnie źle posadzona dopiero przeczytałam ,że lubi słońce i cebulka zakwitła skromnie /mam trzy a tylko jedna zdołała w cieniu wydać kwiat/

Też sobie kupiłam, cebulki były w bardzo kiepskiej kondycji, zagrzybione i byłam przekonana, że z nich nic nie będzie. Wymoczyłam w środku przeciwgrzybowym, posadziłam w doniczce i zapomniałam. Zrobiła mi wielką niespodziankę zakwitając

Lilium pumilum to bardzo ładna lilia botaniczna o mocnej kolorystyce, kwiaty ma mocno błyszczące.

To moje drugie podejście do tego gatunku, jak na razie wygląda na to, że znalazłem jej dobre miejsce - u stóp skalniaka.
Przez dwa sezony kwitnie obficie i ma mocne pędy.

Niestety moja pumila odeszła po pierwszym sezonie nie zostawiając nawet drobnicy, ale muszę sobie ją znowu nabyć i posadzić pomiędzy żółte róże. Taki zestaw mi się marzy.

Lilium pumilum - na gliniastym wygwizdowie. Muszę znaleźć im miejsce bardziej osłonięte, tylko gdzie

Kupiłam już w 2019 roku, w zeszłym roku nawet się nie pokazała za to teraz już ładnie kwitnie.