Troszkę historii ogrodu. Ale nie będę się wiele rozpisywać. Pokażę na fotkach.
Znalazłam właśnie kilka starych zdjęć, i sama siedzę i przeglądam i wspominam.
Ile czasu minęło, aż się wierzyć nie chce.
A ja wciąż w tym samym miejscu

To 2010 rok, a zakładane było jakieś dwa, trzy lata wcześniej, może nawet cztery.



2016, praktycznie wygląd obecny, ale czy już skończony?



2010 rok. To jedno najbardziej, wg mnie, udanych wiosennych nasadzeń. Tak jednak wyglądało, tylko dwa trzy lata. Potem już się samo zmieniało. Pomocnikiem były norniki i karczownik, które w tamtym czasie miały używanie.



Tak wygląda to obecnie, 2016 rok, i już mam plan, żeby jeszcze jakąś trawkę tam wściubić.





To 2011 lub 2012 rok



Tak wygląda teraz, 2016 rok.





CDN...

2010 rok. Jakieś cztery lata temu, podcięłam dolne gałęzie, bo już przejścia nie było i powstało miejsce na nowe rośliny.



2016, widok od drugiej strony, ale to to samo miejsce.





Ta bida była do wycięcia. Nawet jak go przesadzałam, jeszcze całego, to nikt mu nie dawał wielkich szans na przyjęcie i przetrwanie. 2011 rok.



Tak wygląda obecnie. Rok 2016

Super przemiany, lubię takie oglądać. Dorko, ten iglak to jest jakiś jałowiec?

Ewo, to prawdopodobnie Jałowiec sabiński. Ukorzeniałam gałązki od jałowca, który rósł u teściowej i przyjęło się dziesięć. Z osiemnaście lat temu. Został tylko ten, bo za tyle lat, to przesadzania nie dało się uskutecznić, w moich warunkach.
Tak, zmiany też lubię oglądać. Siedzę dzisiaj i zastanawiam się, że tyle lat ma ogród i kiedy to zleciało

I ja lubię oglądać ogrodowe metamorfozy . takie przemiany mobilizują do pracy . A bida do wycięcia pięknych kształtów nabrała . U mnie jałowców porosły czupiradła a ja jakoś nie mam odwagi zabrać się za formowanie

Wiesiu, lubię nadawać drugie życie starym iglakom. Prawdopodobnie, zbyt duże, byłyby do wycięcia, a tak, to zyskały nową formę.
Też mi się nie chce, a takich drapaków mam kilka. I z roku na rok jest gorzej z tymi chęciami, a do emerytury mi jeszcze daleko

Ale masz żurawki wypasione, pięknie wyglądają .... a może to tawułki, sama nie wiem, Piękny ogród, ale to już wiesz , pozdrawiam

Iwonko, kochana jesteś
A mam i tawułki i żurawki. Ale powiem Ci, że jak tawułki rosną nawet dosyć dobrze, to z żurawkami mam problem. I tak powoli myślę, że chyba się ich pozbędę z ogrodu, bo tylko mnie drażni, że tyle z nimi kłopotu. A może mnie nie lubią.
Na tej fotce nawet nieźle się prezentują, ale to by było na tyle. W maju, początkiem czerwca wyglądają dobrze, a potem przesadzam do doniczek, bo je w gruncie trafia. A ja żurawek w doniczkach nie specjalnie potrzebuję, bo wolę fuksje, nawet jak to sezonowa roślina

Wszyscy byli u Ciebie to i ja!
Znamy się jak łyse konie...tfu! kobyły!

Betinko, witam Cię serdecznie
Cieszę się, że tylu ciekawych ludzi tu jest i pamiętają.
To na ten szczęśliwy traf, stawiam winko, a że ikonki nie ma, to niech wystarczy *

Dorotko myślę ,że i my poznamy się w niedługim czasie?

Maju, bardzo chętnie poznam zakręconą na zielono, ogrodniczkę. Nic nie stoi na przeszkodzie, pisz kiedy
Idę do Twojego zakątka, bo chyba dawno nie byłam...
Ps. Jak piszesz o zlocie, to ja niestety nie będę. Ubolewam nad tym ogromnie, ale nie dam rady.

Dorko, u mnie żurawki również rosnąc nie chcą. Po posadzeniu jeszcze jako tako, ale pod koniec sezonu z każdej zostaje mniej więcej połowa. Rozmawialiśmy tutaj na forum o podłożu dla żurawek, więc gdy dostałam kilka od Joasi/baby z psami to zrobiłam im specjalna mieszankę. Zobaczę czy coś to dało jak zacznie się sezon

I ja bardzo lubie takie porównania jak było - i jak jest obecnie. Widać ile pracy i wysiłku kosztował każdy kawałek zagospodarowanego miejsca. Bardzo mi sie podają te osie widokowe, zakątki z ławeczkami... a powtarzające się nasadzenia tych samych roślin tworzą piękne falbanki. Będę wpadać tu często, bo u mnie cienia jeszcze jak na lekarstwo! Może jak mój ogród będzie w wieku Twojego, to kto wie, kto wie

Zajrzałam do ciebie w ten zimowy wieczór i spodobało mi się, fajne zakatki, piękne obrzeża trawników - zawsze o takich marzyłam, a nie mam

Powiem szczerze, że gdybyś nie napisała, że to te same miejsca, to bym nie rozpoznała. Bardzo duża metamorfoza

Wcale nie miałam namyśli zjazdu tylko obiecałaś,że mnie odwiedzisz latem.

Witam Was serdecznie, dalej zimową porą. I choć tęskno nam już do wiosny, to zima jeszcze nas nie opuści. Choć piękna za oknem, nie lubię jej. Jak dla mnie zbyt ponuro, przez większą część czasu. Cóż trzeba sobie radzić i oglądać, to co było. Planować nowe, podlewać te w piwnicy i w domu.
Dziś do oglądania będą trawy. Przede wszystkim miskanty i rozplenice, bo to moje ulubione gatunki. Dla nich ogród przechodzi metamorfozy. Miało nie być już żadnych, ale to nierealne. Tym bardziej, że nowe chciejstwa mi się marzą, w postaci paproci w odmianach. Cienia u mnie dosyć, więc i jakieś nowe hosty się zmieszczą. Bardzo lubię te z dużymi i bardzo dużymi liśćmi. Dlatego ta zima jeszcze się przyda, na zapiski, na wybory, na plany.
Zapraszam na kolejne widoki z ogrodu...



Miskant chiński (Miscanthus sinensis) Blutenwunder


Miscant chiński Gracilimus


Miskant chiński Crater


Przed miskantem Miłka okazała (Eragrostis spectabilis)


Rozplenica NN (Pennisetum alopecuroides)


Rozplenica NN


Miskant chiński Variegatus



Ewuś-Efkaraj, dziękuję, poczytam. Może to i wina podłoża. Zobaczę wiosną, co się będzie działo. Ale to już naprawdę, ostatnie szanse im i sobie daję

Lukrecjo, zmiany w ogrodzie u mnie zawsze są. I chyba zawsze będą. Ogród już sporo lat ma, a ciągle nieskończony. Ale cieszę się, bo cienia u mnie dużo, słońca u mnie dużo. I mogę jeszcze sporo dosadzać, zmieniać. Istne szaleństwo. Aż się sama boję, bo apetyt na różne nowe rośliny, rożnie

agrazka, cieszą mnie Twoje odwiedziny. W zimowe wieczory często odwiedzamy ogrody innych, bo czasu więcej. Przyjdzie wiosna, zacznie się szaleństwo

Margo2, zmiany na przełomie wielu lat. Czasem to samo miejsce zmieniało się kilka razy, ale zarys ogólny zawsze bywał podobny, tylko się powiększały rabaty lub zmieniały rośliny

Maju-Franusiowa, cieszę się, że mnie zapraszasz. Do lata jeszcze trochę czasu, ale kto wie, kto wie

Piękne zielone widoczki, trawy wypasione.Zimę też źle znoszę, oczy od białego mnie bolą , później od szarego .Na szczęście dzień już mamy dłuższy o 1 godzinę i prawe 40 minut , jeszcze trochę ... pozdrawiam.

Wygląda jakbyś traw użyła jako żywopłotu.
Fajny pomysł