Smagliczka
Alyssum

Smagliczki występują w przyrodzie w postaci roślin jednorocznych, bylinowych i półkrzewów. Rosną na całej półkuli północnej. Nazwa rodzajowa jest wynikiem przeświadczenia starożytnych greków o uspokajającym działaniu jakie roślina posiada. Była więc stosowana w obłąkaniu i w napadach ostrego gniewu ( a-przeczenie, lyssa-szaleństwo).

W Polsce rodzimymi gatunkami są
- smagliczka drobna (Alyssum desertorum Stapf)- jednoroczna
- smagliczka kielichowata (Alyssum alyssoides (L.) L., syn A. calycinum L.)- jednoroczna lub bylina
- smagliczka pagórkowa, s. piaskowa (Alyssum montanum L.) - wieloletnia, półkrzew
- smagliczka skalna, s. Arduina (Alyssum saxatile L., syn. A. arduini Fritsch) - bylina

Występują jeszcze dwa gatunki dziczejące
- smagliczka srebrzysta (Alyssum argenteum All.)
- Alyssum linifolium Stephan ex Willd.

Smagliczki mogą nosić również nazwę łacińską Lobularia

Smagliczki jednoroczne rozmnaża się przez siew lub przez sadzonki. Byliny rozmnażamy przez podział. W trakcie hodowli uzyskano odmiany jednoroczne smagliczek o pokroju zwisającym. Gdy smagliczki jednoroczne przestają kwitnąc w ciągu sezony, wystarczy przyciąć przekwitnięte kwiatostany.

Smagliczka skalna
Allysum saxatile

Niska bylina tworząca obficie kwitnące kępy. Porasta dziko w Pieninach.
Łodyga wzniesiona, zielona, 10-25 cm.
Liście zielone, łopatkowate, zwężone przy nasadzie, tworzą rozetę. Pokryte srebrzystym kutnerkiem.
Kwiaty zebrane w baldachogrona, bardzo liczne, drobne, żółte. Wyrastają na szczytach łodyg. (VI-V)
Stanowisko wapienne, murki, szczeliny skał, mocno nasłonecznione, jałowe.
Rozmnażanie przez sadzonkowanie w czerwcu i lipcu sadzonek wierzchołkowych. Odmiany siane z nasion, nie powtarzają cech rośliny matecznej.

Uwagi
Bylina bardzo dobrze przystosowuje się do otoczenia. U mnie rośnie w glinie.
Mrozoodporna.
Im suchsze lato, tym piękniej kwitnie.
Ładnie wygląda również po kwitnieniu, gdyż ozdobą są omszone liście.
W czasie przekwitania roślina się wydłuża dając wrażenie zwisającej.



Zapraszam do podzielenia się z nami swoimi zdjęciami i doświadczeniami w uprawie.

Mam sporo spagliczek, które rosną na skalnej górce. Panuja tam ciężkie warunki do uprawy jakichkowiek roślin, bo to miejsce w pełnym słońcu, o ubogiej ziemi i nigdy nie podlewane. Na przykład, podczas ubiegłorocznych upałów i suszy, wyginęły mi tam całe wielkie łany pragnii syberyjskiej. Smagliczki jednak dają radę, więc jest to chyba roślina na miejsca o ekstremalnie trudnych warunkach uprawy.

Zdjęcia z przełomu kwietnia i maja









Mam jeszcze pytanie, czy Wy, po przekwitnięciu przycinacie smagliczki? czasem tworzą takie bezlistne, długie łodygi i nie wygląda to zbyt ładnie.

.

Ja przycinam na taka długość, żeby zrobił się ładny kopczyk omszałych liści

Mam mnóstwo smagliczki na działce i wiosną jest ona jedną z podstawowych roślin kwitnących.
A kwitnie bardzo długo - prawie dwa miesiące!

Kacha, ale ciekawe zestawienie z tymi niemal czarnymi, strzępiastymi tulipanami. Pamiętasz, jaka to ich odmiana?

Pollu, pamięć moja zawodna, ale pobiegłam, odkopałam znacznik spod śniegu i już wiem, te tulipany to odmiana Black Jewel

Moje smagliczki od kilku dni są w pełni kwitnienia. Te na skalnej górce, czyli w pełnym słoncu, zakwitły najszybciej, szybciej od floksów szydlastych. Rośnie niezawodnie na skrajnie suchym stanowisku, które nigdy nie jest podlewane, nawet w najgorsze upały.

Smagliczka w towarzystwie floksów szydlastych i gęsiówki.

Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) to niewysoka zimozielona bylina należąca do rodziny kapustowatych (Brassicaceae).
Tworzy rozety o wysokości około 10-15 cm złożone z łopatkowatych lub równowąskich liści, pokrytych kutnerem, o nieco węższej nasadzie.
Kwiaty drobne, złotożółte, pachnące, zebrane na długich z rzadka ulistnionych łodygach, tworzą obfite baldachogrona, dochodzące do wysokości 25-30 cm.
Kwitnie w kwietniu i maju.
Na stanowiskach naturalnych występują w Karpatach, w Polsce np. w Pieninach.

U mnie w ogrodzie pojawiła się z nasion kupionych w sklepie ogrodniczym, później rozsiewa się już sama
Jest mocnym wiosennym akcentem w ogrodzie










... a te zdjęcia zrobiłem w Ogrodzie Botanicznym w Ołomuńcu

W zeszłym roku w kwietniu odwiedziłem Ogród Botaniczny w Dusseldorfie; okazało się że prawie cały jest w przebudowie ... niestety.
Ale było też i coś do podziwiania - smagliczki na nowo powstającym, olbrzymim skalniaku.



Jak widać poniżej smagliczka skalna to idealna "roślina na dobry początek" ... efekt gwarantowany.

Smagliczka z floksem szydlastym

Wygląda na to, że - trochę nieświadomie - mam i skalną, i pagórkowatą, potocznie zwaną górską.
Ta druga ma odrobinę inny odcień żółci, nie tak promienny, zakwita też chwilę później..
Rosną na jednej rabacie, pseudoskalniaczku, więc mogę je dokładnie porównać..

201900515




..i 20200507 górska (w głębi) jeszcze nie do końca rozkwitła...

Od lat rośnie u mnie... przesadzam, gdy się wysieje nie tam gdzie ma rosnąć. Bardzo lubię ten słoneczny akcent wiosną.

Po latach oczekiwania udało się w tym roku doczekać na kwitnące smagliczki. Wasze smagliczki powyżej są imponujące. Mam nadzieje, że się wysieje.

Smagliczek u mnie dostatek bo to bardzo wdzięczna wiosenna roślina
zadawala się moją piaszczystą glebą i wiosennym dostatkiem słonka









edt .
i jeszcze jedna maleńka odmiana smagliczki