Aukuba japońska
Aucuba japonica
Gatunek zimozielonego, dwupiennego krzewu z rodziny gariowatych (
Garryaceae). W naturze występuje w Japonii, Chinach i Korei, najczęście w zaroślach, widnych lasach i nadrzecznych terenach górskich.
Wysokość: 2-3 m.
Liście: błyszczące, skórzaste, zielone, czasem płytko i nieregularnie piłkowane.
Kwiaty: męskie i żeńskie pojawiają się na oddzielnych roślinach w drugiej połowie wiosny, drobne, zebrane w wiechowate kwiatostany.
Owoce: jaskrawoczerwone, powstają jesienią na żeńskich roślinach.
Stanowisko: jasne, zaciszne.
Gleba: żyzna, umiarkowanie wilgotna, o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego.
Gatunek nie jest w pełni mrozoodporny na terenie Polski, choć na najcieplejszych obszarach radzi sobie zupełnie nieźle. Nadaje się do uprawy w pomieszczeniu i w pojemnikach.
Powstało wiele odmian uprawnych o bardziej dekoracyjnym wyglądzie. Odmiany te są na ogół niższe od gatunku.
Aucuba w grudniu: