Roślina jednoroczna z rodziny
Szczeciowatych (Dipsacaceae), o główkowatych, niebieskawo-różowawych kwiatach osadzonych na długich,cienkich pędach. O jej dekoracyjności decydują kwiatostany po przekwitnięciu. Zrośnięte działki kielicha wzrastają, tworząc kulistą kompozycję zielonawo-brązowych, paskowanych kieliszków. Świetnie nadają się do suchych bukietów.
Okres kwitnienia twa około 3 miesięcy - od lipca do września - jednak roślina pozostaje dekoracyjna również po przekwitnięciu. Zastosowanie: głównie na słoneczne rabaty, najlepiej w grupach po kilka roślin.
W naturalnych warunkach rośnie w Polsce kilka gatunków driakwi: driakiew lśniąca (Scabiosa lucida” Vill.), gołębia (Scabiosa columbaria L. s.str.), wonna (Scabiosa canescens Waldst.) i driakiew żółtawa (Scabiosa ochroleuca L.). W ogrodach spotyka się: driakiew kaukaską (Scabiosa caucasica M. Bieb.), purpurową (Scabiosa atropurpurea L.), szczecinkowatą (Scabiosa hispidula L.) i trawolistną (Scabiosa graminifolia L.).
Stanowisko słoneczne. Driakwie, to rośliny łąkowe o nieograniczonym dostępie do światła słonecznego. Gleba przepuszczalna, lekko wilgotna. Driakwie lubią gleby o wysokiej zawartości wapnia.
Nasiona wysiewamy w kwietniu pod osłonami lub wprost do gruntu. Siane w gruncie wymagają odchwaszczania i przerzedzenia do rozstawy 25x25-30 cm. Osiąga wysokość 40 - 60 cm.