> Ilustrowany alfabetyczny spis gatunków, serii i odmian pierwiosnków



Pierwiosnek Allioniego
Primula allioni
ang. Allioni Primerose

Podgrupa: Auriculastrum
Sekcja: Auricula

Wysokość: 15 cm, listki omączone.
Kwiaty: lila lawendowe, różowe, białe.
Kwitnienie: III–IV.
Uprawa: stanowisko półcieniste; gleba umiarkowanie wilgotna, gliniasto-próchnicza, w miarę zwięzła o odczynie zasadowym (wapienna) – z dodatkiem gruzu wapiennego, bardzo dobrze zdrenowana.
Mrozoodporność: dobra.
Rozmnażanie: co kilka lat przez podział rozrośniętych kęp najlepiej pod koniec lata.

Gatunek pierwiosnka europejskiego rosnącego dziko w starych górach (płd.–zach. Alpy francuskie i płn.-zach. włoskie) w okolicach nadmorskich, na wysokości 500–2600 m n.p.m.
Częścią wrażliwą pierwiosnka jest miejsce, gdzie rozetka liściowa wyrasta z korzeni. To miejsce nie powinno być narażone na ciągłą wilgoć dlatego dobrze jest osypać pierwiosnki drobnym żwirkiem.
Nie należy również zbyt wcześnie usuwać żółknących jesienią listków. Jest to zjawisko normalne. Listki można ewentualnie usunąć, kiedy staną się „papierowe”. Zbyt wczesne odrywanie liści grozi uszkodzeniem korzenia lub miejsca, z którego listek wyrastał. Należy je chronić przed nadmiarem deszczu, a na zimę dobrze jest zabezpieczyć przed wilgocią z góry (przed śniegiem też) np. odwróconą doniczką.

Jego nazwa pochodzi od nazwiska włoskiego botanika Carlo Allioni (1728–1804).
Wyhodowano wiele odmian ogrodowych tego pierwiosnka (primula x allioni).

VERA napisał:

Primula Allioni 'Aire Vawes'



Primula Allioni 'Pink Aire'

Pink Aire kwitnie. Przez suszę trochę słabiej niż w ubiegłych latach.